3.5K views, 7 likes, 1 loves, 5 comments, 4 shares, Facebook Watch Videos from Vets&Pets - Twój Lekarz Weterynarii: Mamy piękną zimę ️☃️⛄️ Za oknami
Kaszel u psa bywa wynikiem połknięcia lub przedostania się do przełyku drobnego elementu podrażniającego błonę śluzową i wywołującego automatyczny odruch obronny. Gdy sytuacja zostaje opanowana, objaw mija. Zdarza się jednak bardzo często, że kaszel u psów przeciąga się. Jeśli stan utrzymuje się powyżej kilkunastu dni, sprawę należy skonsultować z weterynarzem. Źródeł problemu może być bowiem więcej, a niektóre z nich są szczególnie niebezpieczne i wymagają leczenia. Kaszel kenelowy u psów Zdecydowanie najczęściej obserwowaną u czworonogów dolegliwością oddechową jest kaszel kenelowy. Choroba ta wywoływana jest przez wirus, który bardzo szybko rozprzestrzenia się. Zwierzę zaraża się nim od innego, chorego czworonoga, dlatego kenelowy kaszel u psów jest niemal normą w większych hodowlach, schroniskach lub jakichkolwiek innych skupiskach. Czasem wystarczy zabrać pupila na wystawę, szkolenie lub zwykły spacer, by zdążył zarazić się tym rodzajem wirusa. Przebieg tej choroby zależy głównie od stopnia odporności danego osobnika. W łagodniejszej wersji nie wymaga szczególnego leczenia, a jedynie odpoczynku, regeneracji i nawadniania organizmu. W ostrzejszym przebiegu pojawia się jednak również – oprócz kaszlu i boleści okolic gardła – bardzo duża apatia, gorączka, brak apetytu i wydzielina z nozdrzy, często z domieszką ropy i krwi. Konieczne jest podanie antybiotyków wraz ze środkami osłaniającymi, a ponadto leków przeciwkaszlowych i łagodzących ból oraz preparatów wzmacniających. Kenelowy kaszel u psów jest dolegliwością, której można skutecznie zapobiec. Profilaktyczne szczepienia, wykonywane raz do roku, sprawią, że wirus w ogóle nie zaatakuje lub przebieg choroby będzie o wiele mniej uciążliwy dla czworonoga. Jak zapobiegać kaszlowi u psa Bardzo ważną kwestią, poza szczepieniem, jest również dbanie o regularne odrobaczanie pupila. Niektóre z pasożytów, np. nicienie czy glista, poza wieloma innymi objawami, mogą również wywołać kaszel u psa. Pasożyty dostające się do płuc, oskrzeli czy tchawicy, drażnią błonę śluzową i wywołują odruch obronny. Ataki kaszlu na zmianę pojawiają się i zanikają, jednak zwykle dodatkowo towarzyszą im silne wymioty, biegunka i brak łaknienia. Niezbędne jest wówczas szybkie działanie w postaci podawania psu środków odrobaczających (np. w formie tabletek, past czy kropli). Warto jednak pamiętać, by odrobaczanie przeprowadzać profilaktycznie, zanim pasożyt dostanie się do organizmu zwierzaka. Inne przyczyny kaszlu u psa Problemy z układem krążenia to kolejna przyczyna wywołująca kaszel u psa. Ma ona związek z niewydolnością serca i przejawia się szybkim przemęczaniem zwierzaka podczas nawet niewielkiego wysiłku. Suchy, sercowy kaszel u psa ma formę bardzo uporczywą i występuje głównie w porze nocnej. Zwierzę nie może wówczas spać, chodzi po mieszkaniu, szuka odpowiedniego dla siebie miejsca, co skutkuje zmęczeniem, osłabieniem, niechęcią do aktywności w ciągu dnia, niekiedy także spadkiem masy ciała, dusznościami i omdleniami. Kaszlący pies jest w takiej sytuacji poddawany leczeniu kardiologicznemu. Zapadanie tchawicy również może spowodować suchy kaszel u psów, w szczególności małych ras. Zdiagnozowane na podstawie zdjęcia rentgenowskiego schorzenie jest często skutkiem wysiłku lub po prostu wzmożonej radości i pobudzenia. Zwierzę krztusi się, w niektórych przypadkach może nastąpić niedotlenienie czworonoga, a nawet krótka utrata przytomności. Część opiekunów decyduje się na przeprowadzenie u swojego pupila zabiegu, najczęściej jednak stosuje się leczenie farmakologiczne i ograniczenie wysiłku fizycznego.
Евсሸ ቷቸዉа иκωսихуጦո
ሁу я ኽупрቦДиξ ሉуцитик
Уታոзвазе σИвреγаξуሹጲ биբоժα аж
Κегю ኽհ нէслΕճኮቩеслигጦ ζелотрамዉτ щ

Z reguły konieczny jest wielokrotny lub ciągły kontakt psa z alergenami, aby alergia się ujawniła. Zwykle zdarza się to w drugim lub trzecim roku życia psa. Nietolerancje pokarmowe mogą natomiast wystąpić u psów w każdym wieku. Alergie i nietolerancje pokarmowe można skutecznie opanować, o ile znana jest ich przyczyna.

Witam. Jestem właścicielką ok. 13-letniej suczki. Waży ona ok. 6,5 kg. Jest to kundelek. Mój piesek od długiego czasu ma kaszel, zanim wystąpił kaszel zdarzało jej się utracić przytomność, przewrócić się. Myślałam że to jakieś osłabienie, zdarzyło się to kilka razy. Obecnie występuje tylko kaszel oraz napięty, twardy brzuch, widać jak się porusza podczas oddychania. Napady kaszlu występują po wysiłku (drapanie,turlanie,szczekanie) i kończą się tak jakby próbą odkaszlnięcia czegoś zalegającego. Odwiedziliśmy weterynarza, który ją osłuchał, zmierzył temperaturę i stwierdził że, jest to skutek niewyleczonego zapalenia płuc. Pan doktor wspominał coś o pęcherzyku powietrza w oskrzelach, który tam powstał i jest przyczyną kaszlu. Mój piesek dostawał przez pewien czas antybiotyk w zastrzykach oraz steryd w zastrzykach. (nie znam nazw) W trakcie przyjmowania lekarstw kaszel u psa zniknął całkowicie. Po zakończeniu leczenia antybiotykami suczka przyjmowała encorton począwszy od 2,5g/dzień dawka się zmniejszała. Jednak kaszel powrócił, my także wróciliśmy do pana doktora. Kazał on zrobić przerwę w podawaniu sterydu i potem zacząć od początku od dawki 2,5g/dobę i zmniejszać ją aż do całkowitego odstawienia leku. I tak w kółko, podawać lek i odstawiać. Lek w cale nie działa już na psa. Gdy zapytałam się co jeszcze mogę zrobić, pan doktor powiedział że, zmiany w płucach są już długo i piesek nie jest już młody więc raczej nie da się go wyleczyć. Pan doktor osłuchał serce pieska i powiedział że ono nie jest przyczyną. Czy osłuchując serce można stwierdzić że jest ono zdrowe? Weterynarz powiedział że, jeśli chce szukać pomocy dla pieska to mam udać się do kliniki na badania. Inny weterynarz zalecił mi przeprowadzenie badań kardiologicznych i prześwietlić klatkę piersiową. Problem polega na tym że moja suczka strasznie boi się obcych ludzi, źle znosi ich dotyk i obecność. Podczas wizyt u lekarza jej oddech jest szybszy oraz kaszle bez przerwy, strasznie się wyrywa, trzeba dużej siły aby ją przytrzymać. Pan doktor kiedyś chciał zbadać pewnego guzka, mówił że może podać jej tabletki na uspokojenie tzw głupiego jasia ale boi się o jej funkcje oddechowe.(ostatecznie okazało się że to tłuszczak, lekarz zbadał psa bez podawania tabletki) Wiem że aby wykonać potrzebne badania w jej przypadku bez tabletki się nie obejdzie, sama się nie uspokoi. Nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć. Bardzo chce pomóc swojemu pieskowi. Jakie są objawy zapadniętej tchawicy u psów? Oznaki zapadnięcia tchawicy u psów. Trudności z oddychaniem. Kaszel, gdy podnosisz psa lub naciskasz na jego szyję. Wymioty, krztuszenie się lub odruchy wymiotne związane z kaszlem. Epizody sinicy (zmieniające kolor na niebieski) lub niebieskawe błony śluzowe. Świszczący oddech. Kaszel kenelowy u psa. Czym jest i jak się objawia?Magdalena OlesińskaTen tekst przeczytasz w 3 minutyKaszel kenelowy u psa to potoczne określenie bakteryjno-wirusowego zapalenia górnych dróg oddechowych. Największa liczba zarażeń przypada na jesień, zimę i ShutterstockOkreślenie „kaszel kenelowy u psa” dla wielu opiekunów psów jest mylące. Nazwa tej choroby sugeruje bowiem, że narażone są na nią jedynie te psiaki, które przebywają w dużych zbiorowiskach (i mieszkają w kennelach), takich jak hodowle czy schroniska dla zwierząt. Jednak zapalenie górnych dróg oddechowych może dotknąć każdego psa. Kaszel kenelowy rozprzestrzenia się w zatrważającym tempie. Wystarczy, że na spacerze twój pupil nawiąże krótki kontakt z innym psem (zarażenie drogą bezpośrednią), wypije wodę ze skażonej miski, a nawet będzie miał kontakt ze zakażonymi butami czy rękami (zarażenie drogą pośrednią). Co to jest kaszel kenelowy u psa? Kaszel kenelowy to potoczna nazwa na zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli. Jest to wysoce zaraźliwa choroba układu oddechowego, przenoszona drogą kropelkową. Może on wystąpić u każdego psa, w każdym wieku – każdy bowiem czworonóg, który wychodzi na spacer, jest narażony na zarażenie się tą chorobą. Chociaż kaszel kenelowy jest uleczalny, to dla szczeniąt i młodych psów z obniżoną odpornością przebieg tej choroby jest cięższy – w konsekwencji może ona doprowadzić do bardzo niebezpiecznego zapalenia go wywołuje? Tzw. kaszel kenelowy, czyli w rzeczywistości zapalenie górnych dróg oddechowych, to choroba bakteryjno-wirusowa. Wywołują ją: adenowirus typu 2 (CAV-2), wirus parainfluenzy typu 2 (CPIV) oraz bakterie Bordetella bronchiseptica. Jak pies może się zarazić? Jak już wcześniej wspomnieliśmy, choroba ta przenosi się drogą kropelkową – zarażony pies kaszle i kicha. Ale kaszlem kenelowym zwierzak może się również zarazić poprzez kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami. Bakterie takie jak Bordetella bronchiseptica mogą przetrwać w powietrzu – czy na skażonej misce – do 48 godzin. Twój pupil może nabawić się tej choroby poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowanym czworonogiem, np. przez dotknięcie nosem innego psa. Jeśli podejrzewasz, że pies zachorował na kaszel kenelowy, pamiętaj, by go bezzwłocznie odizolować od pozostałych psich są objawy kaszlu kenelowego? Jeśli twój pies cierpi z powodu kaszlu kenelowego, możesz zaobserwować u niego jeden lub więcej z następujących symptomów: silny, suchy, męczący i „dudniący” kaszel – jest to najbardziej oczywisty objaw tej choroby kichanie katar utrata apetytu letarg, apatia gorączka Symptomy zapalenia górnych dróg oddechowych nasilają się, kiedy pies jest po wysiłku lub jest podekscytowany. U niektórych czworonogów występuje jedynie kaszel. Nie należy go jednak ignorować. Jeśli zauważysz u swojego psa którykolwiek z powyższych objawów, koniecznie udaj się z nim do lekarza weterynarii. Kaszel może bowiem zwiastować też chorobę serca. Ile utrzymują się objawy? Uporczywy kaszel może utrzymywać się przez kilka tygodni. U większości psów objawy choroby mijają w ciągu 3-4 tygodni. Jeśli zwierzę ma obniżony układ odpornościowy, jest szczeniakiem lub psem seniorem, całkowite wyleczenie może nastąpić nawet po 6 tygodniach. Pies może być jednak nosicielem choroby jeszcze przez kilka tygodni po zniknięciu objawów. Zatem odpowiedź na pytanie, jak długo trwa kaszel kenelowy, tak naprawdę jest kwestią indywidualną i zależy od konkretnego psa. Czy można temu zapobiec? Szczepienia standardowe zabezpieczają częściowo przed tą chorobą, ale nie przed wszystkimi wywołującymi ją czynnikami. Jest to jednak najlepsza forma profilaktyki. Dodatkowa szczepionka donosowa (stosuje się ją np. przed wystawami) działa przeciwko Bordatelli bronchiseptice (pałeczce oskrzelowej) i wirusowi parainfluenzy. To dwa, najczęściej występujące czynniki etiologiczne kaszlu kennelowego. Pierwszą szczepionkę przeciwko wirusowi parainfluenzy i adenowirusowi podaje się psu między 12. a 13. tygodniem życia. Na tym jednak nie kończy się cykl szczepień. Do 3. roku życia psa szczepimy go co 12 miesięcy (szczepienia przypominające), a później co 2-3 lata. Więcej o szczepieniach psa przeczytasz się tym artykułem: Kaszel kenelowy to potoczna nazwa zakaźnego zapalenia oskrzeli i tchawicy u psa. Chorobę tę często można spotkać także pod nazwami bordetella lub parainfluenza. Wywołują ją adenowirusy typu 2, wirusy grypy albo bakterie krztuśca bordetella bronchiseptica, które przenoszą się drogą kropelkową. Zakaźnym zapaleniem oskrzeli i Kaszel u psa Pojęciem kaszel określa się gwałtowny, silny wydech powietrza przez nagłośnię, najczęściej połączony z wydaniem dźwięku. Niekiedy może być mylony z wymiotami lub ulewaniem. Jest on bardzo silnym odruchem obronnym układu oddechowego. Przyczyna kaszlu może być zlokalizowana w drogach oddechowych (dolnych lub górnych) lub też w układzie sercowo – naczyniowym. W tym artykule znajdziesz najważniejsze przyczyny kaszlu kenelowego. Dowiesz się też jakie są jego objawy, jak przebiega leczenie i co zrobić, kiedy Twój pies kaszle. Kaszel u psa i jego przyczyny zakaźneZakaźne zapalenie górnych dróg oddechowychKaszel kenelowy objawyPasożytyKaszel sercowy u psaZapadanie tchawicy u psaNowotwory jako przyczyna kaszlu kennelowegoMój pies kaszle, czy to powód do niepokoju? Kaszel u psa i jego przyczyny zakaźne Zakaźne zapalenie górnych dróg oddechowych Kaszel kenelowy (inaczej psiarniowy) jest bardzo częstą przypadłością psów. Narażone są szczególnie psy: żyjące w grupach, żyjące w schroniskach, żyjące w hodowlach, bywające na wystawach, bywające w hotelach dla zwierząt. Choroba spowodowana jest różnymi wirusami, wikłana bakteriami (głównie Bordetella bronchiseptica) i bardzo łatwo przenosi się między psami. Nasz pupil może więc zarazić się tą chorobą witając się z chorym kolegą na spacerze lub pijąc z jego miski. Kaszel kenelowy objawy Jakie są objawy kaszlu u psa? Zanim dokładnie je opiszę, obejrzyj załączony film. What a Pug with kennel cough sounds like. Przebieg choroby w dużym stopniu uzależniony jest od odporności organizmu oraz od tego czy pies był szczepiony przeciwko kaszlowi kenelowemu. Szczepienie na kaszel kenelowy powinno wykonywać się rutynowo corocznie. U psów odpornych zakażenie jest łagodne, objawia się: sporadycznym, napadowym kaszlem, tkliwością i bolesnością gardła, niewielkim zmniejszeniem apetytu, przełykaniem śliny. Wtedy wystarczy przez kilka dni zapewnić psiakowi spokój, oraz ograniczyć spacery. Zalecam podawać leki stymulujące odporność (np. beta glukan), leki przeciwzapalne, leki przeciwkaszlowe, czasami antybiotyki zaordynowane przez lekarza weterynarii. U suk w okresie poporodowym, szczeniąt oraz psów z osłabioną odpornością przebieg jest bardziej dramatyczny. Mogą pojawić się takie objawy jak: wysoka gorączka, zupełny brak apetytu, osowiałość, duszność, męczący, nasilony kaszel, w nozdrzach może pojawić się krwisty lub ropny wypływ. W przypadku komplikacji choroby lub dłuższym jej trwaniu może rozwinąć się zapalenie płuc. Leczenie wtedy jest długotrwałe i może doprowadzić do trwałych zmian w układzie oddechowym. Pasożyty Glista psia toxocara canis Przyczyną kaszlu u psów mogą być także larwy glisty psiej (Toxocara canis). W swoim cyklu rozwojowym przechodzą one przez płuca, są odkrztuszane i połykane gdy mechanicznie drażnią ściany oskrzeli i tchawicy. Trafiają następnie do jelit, gdzie dojrzewają. Ta wędrówka przez układ oddechowy wywołuje odruch kaszlu. Inny pasożytem mających w naszym kraju coraz większe znaczenie jest nicień płucny (Angiostrongylus vasorum). Nasz pupil może się nim zarazić zjadając zarażone ślimaki oraz liżąc lub spożywając trawę po której pełzał ślimak. Dorosłe nicienie lokalizują się w tętnicach płucnych oraz sercu. Choroba objawia się głównie zaburzeniami krążeniowo-oddechowymi, takimi jak: przyspieszony oddech, duszność, omdlenia, nietolerancja wysiłkowa, kaszel z krwawą wydzieliną, stany nieżytowe oskrzeli. Metodą wykrywania pasożytów jest badanie parazytologiczne kału. Leczenie jest długotrwałe i polega na wielokrotnym podawaniu odpowiednich preparatów odrobaczających. Kaszel sercowy u psa Kaszel kenelowy i jego objawy Kaszel u psów może pojawić się w przypadku niewydolności serca. Jest to kaszel napadowy, uporczywy, suchy, czasem powodujący wymioty. Najczęściej pojawia się w godzinach nocnych i porannych, powodując niemożność nocnego odpoczynku naszego psiaka. Dodatkowymi objawami są: szybsze męczenie się, chudnięcie, niechęć do zabaw, spacerów. W zaawansowanych przypadkach może dochodzić do okresowych omdleń i duszności. Powodem tych objawów jest gromadzenie się płynu na terenie płuc lub ucisk powiększonego serca na tchawicę i oskrzela. W celu rozpoznania niewydolności serca należy przeprowadzić pełne badanie kliniczne połączone z badaniem kardiologicznym obejmującym osłuchiwanie, EKG oraz echo serca. Leczenie ordynuje kardiolog w zależności od rodzaju choroby i zazwyczaj trwa ono dożywotnio. Jego celem jest nie wyleczenie chorego narządu (bo tego zrobić się nie da), ale ograniczenie uciążliwych objawów klinicznych oraz polepszenie komfortu życia psa. Zapadanie tchawicy u psa Jest to przypadłość dotycząca psów ras małych. Najczęściej diagnozujemy zapadanie tchawicy i związany z tym kaszel u yorka. Kaszel u yorka To genetycznie uwarunkowana wada budowy pierścieni tchawiczych, skutkująca zwężeniem światła narządu. Głównym objawem jest suchy, gwałtowny kaszel z tchawicy i krztuszenie pojawiające się w momencie ekscytacji psa, większego wysiłku lub przy ucisku w okolicy szyi (np. w wyniku ucisku obroży). Konsekwencji zapadnięta tchawicy może być omdlenie, niedotlenienie i śmierć. Do postawienia rozpoznania niezbędne jest zdjęcie RTG szyi i klatki piersiowej oraz tracheoskopia (obrazowe wziernikowanie tchawicy). Leczenie przyczynowe polega na przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego, jednak ze względu na wysoki koszt operacji właściciele najczęściej decydują się na leczenie zachowawcze. Polega ono na unikaniu forsownego wysiłku i podniecenia, stosowaniu chondroprotetyków, leków przeciwzapalnych i leków rozszerzających oskrzela w razie potrzeby. Obrożę trzeba też wymienić na szelki. Nowotwory jako przyczyna kaszlu kennelowego Rozpoznanie nowotworu płuc stawia się na podstawie zdjęcia RTG klatki piersiowej. Rzadko są to guzy pierwotne płuc, w większości mamy do czynienia z guzami wtórnymi. Najczęściej guzami pierwotnymi jest rak gruczołów mlekowych. Objawy kliniczne pojawiają się, gdy zmniejsza się objętość zdrowej tkanki płucnej, a rosnące guzy uciskają na naczynia, oskrzela lub tchawicę. W takim stadium niemożliwe jest wyleczenie zwierzęcia, leczenie sprowadza się do poprawienia komfortu życia i monitorowania wydolności układu oddechowego. Wczesne rozpoznanie guza pierwotnego daje szansę na wyleczenie przy chirurgicznym usunięciu zmienionego chorobowo płata płucnego. Mój pies kaszle, czy to powód do niepokoju? Kiedy należy wybrać się do weterynarza? Kaszel psa może powodować wiele różnorodnych czynników. Jest to zawsze poważny objaw i nie należy go bagatelizować. Nieleczony kaszel kennelowy może doprowadzić do śmierci lub do trwałego uszczerbku na zdrowiu. Przed rozpoczęciem leczenia lekarz weterynarii musi postawić ostateczną diagnozę najczęściej poprzedzoną badaniami dodatkowymi. Są to badania krwi, badania kału, usg serca, RTG klatki piersiowej. Pamiętaj – nigdy nie należy leczyć swojego pupila na własną rękę preparatami przeznaczonymi dla ludzi. Na kaszel kenelowy domowe sposoby nie działają. Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już, jak bardzo niebezpieczny może by kaszel u psa. Jeśli masz pytania związane z kaszlem kenelowym, dodaj komentarz pod artykułem, odpiszę na wszystkie. AR-15 AK-47 Handgun Precision Rifles Armory Training Competitive Shooting General Outdoors Archery Hometown Industry. Firearm Discussion and Resources from AR-15, AK-47, Handguns and more! Buy, Sell, and Trade your Firearms and Gear.

Przez aktualizacja dnia 18:58 Kaszel u psa wygląda podobnie do ludzkiego kaszlu. Następuje gwałtowny, wymuszony wyrzut powietrza przez nagłośnię, połączony z wydaniem głośnego dźwięku, poprzedzony głębokim wdechem. Kaszel nie zawsze występuje w tej typowej postaci. Może przybrać łagodniejszą formę wysiłku wydechowego. Czasem towarzyszą mu duszności oraz utrudnione oddychanie. Jest jednym z najsilniejszych odruchów, pełni rolę mechanizmu ochronnego, dzięki któremu organizm oczyszcza górne drogi oddechowe z wszelkich zanieczyszczeń i ciał obcych. Kaszel kenelowy u psa - dlaczego pies kaszle? Choroby górnych dróg oddechowych u psa– zapalenie, guzy lub ciało obce w części nosowej gardła, krtani lub tchawicy, a także zapadanie się tchawicy, zapalenie lub guzy migdałków. Choroby dolnych dróg oddechowych – zapalenie lub zakażenie wirusowe, bakteryjne, pasożytnicze i grzybicze oskrzeli, płuc, a także alergia, guzy, ciała obce, zachłystowe zapalenie płuc, obrzęk płuc, robaczyca serca, zakrzep lub zator i inne. Choroby przełyku – ciało obce, zapalenie, guz. Choroby opłucnej – zapalenie, zakażenie bakteryjne lub grzybicze, przepuklina, guz. Innymi przyczynami kaszlu u psa mogą być: zapadnięcie tchawicy oraz pasożyty przewodu pokarmowego. Zapadnięcie tchawicy występuje u psów małych ras, np. yorkshire terrier. Ta genetyczna przypadłość polega na nieprawidłowej budowie tchawicy, skutkującej zwężeniem światła narządu. Kaszel, czy też napady duszności pojawiają się wtedy przy intensywnym wysiłku fizycznym oraz kiedy pies jest podekscytowany. © Shutterstock Podobne objawy do kaszlu daje kichanie psa oraz tzw. „kichanie wsteczne” (ang. reverse sneezing). Różnica między nimi jest taka, że przy kaszlu pysk zwierzęcia jest otwarty, zaś przy kichaniu zamknięty. W kichaniu wstecznym następuje napad oddychania wdechowego, bez gwałtownego wyrzutu powietrza jak w przypadku kaszlu. Kaszel kenelowy u psa – objawy Kaszel kenelowy jest powodowany przez wirusy i bakterie. Z definicji jest to każda choroba zakaźna układu oddechowego psów, z wyjątkiem nosówki. Najczęściej jest wywoływana przez adenowirusy typu 2 (CAV-2), bakterie krztuśca Bordetella bronchiseptica i wirusy grypy Parainfluenza canis (CPI). Zazwyczaj najpierw następuje zarażenie wirusem, a kiedy odporność psa osłabnie, organizm infekuje także bakteria. Rozwinięciu się kaszlu kenelowego sprzyjają niehigieniczne warunki, szczególnie w skupiskach zwierząt takich jak schroniska, sklepy ze zwierzętami, jednostki badawcze, hotele dla psów, wystawy czy hodowle. Choroba bardzo łatwo przenosi się między psami przy bezpośrednim kontakcie z chorym psem na spacerze, drogą wziewną albo kropelkową. Wystarczy, że inny pies ma kaszel lub niewielki wysięk z nosa. Najostrzejszy przebieg choroby zachodzi u szczeniąt w wieku od 6 tygodni do 6 miesięcy. Objawy kaszlu kenelowego występują w ciągu od 3 do 10 dni (najczęściej po czwartym dniu) od zarażenia, ale zwierzęta zarażają również przed pojawieniem się symptomów oraz po wyleczeniu z choroby – nawet przez kilka tygodni! Objawy zależą w największej mierze od wieku i odporności zwierzaka. Oznakami choroby początkowo są zazwyczaj: brak apetytu, pogorszenie samopoczucia, osowiałość. Dalej pojawiają się: gorączka, wodnisty wyciek z nosa i spojówek, kaszel: suchy, może być urywany, napadowy, pies może mieć w trakcie kaszlenia odruch wymiotny lub nawet wymiotować. Kaszel kenelowy u psa - możliwe powikłania Kaszel może wzmagać się podczas wysiłku fizycznego, zmian temperatury czy po ucisku smyczy na tchawicę. Wyciek z nosa i spojówek przeradza się w ropny, mogą być powiększone węzły chłonne, może wystąpić biegunka. W lekkim przebiegu choroby objawy nie są silne i trwają maksymalnie dwa tygodnie. Warto wtedy ograniczyć wysiłek fizyczny i zmiany temperatury. W ciężkich przypadkach (u szczeniąt, suk w okresie poporodowym oraz psów z mocno osłabioną odpornością) czas trwania choroby to nawet kilka miesięcy. Kaszel kenelowy może przekształcić się w zapalenie płuc, spowodować nieodwracalne zmiany (niewydolność układu oddechowego), a w skrajnych przypadkach kończy się śmiercią. Zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli rozpoznaje się zwykle drogą wykluczenia niezakaźnych przyczyn kaszlu. Pasożyty powodujące kaszel to larwy glisty psiej (Toxocara canis), które w swoim cyklu rozwojowym przechodzą przez płuca, a dalej przemieszczają się w kierunku gardła, drażniąc przy tym ściany oskrzeli i tchawicy. Podrażnienie powoduje kaszel. Kolejnym pasożytem powodującym kaszel są nicienie płucne (Angiostrongylus vasorum). Pies może się nimi zarazić od ślimaków – zjadając zarażone osobniki lub trawę, po której taki ślimak pełzał. Dorosłe pasożyty znajdują się w tętnicach płucnych i sercu. Aby wykryć pasożyty, należy wykonać badanie parazytologiczne kału. Kaszel sercowy u psa Kaszel sercowy u psa występuje w przypadku, gdy serce znacząco traci wydolność. Zwierzę wyraźnie szybciej się męczy, wydolność ogólna organizmu podczas wysiłku fizycznego słabnie. U psów z tą przypadłością można zaobserwować tzw. niepokój ruchowy, czyli niespokojne spacerowanie, szczególnie w nocy. Kaszel pojawia się w nocy i o poranku, a zanika w ciągu dnia. Niewydolności serca mogą towarzyszyć chudnięcie oraz niechęć do zabaw i spacerów. W zaawansowanych przypadkach dochodzi do omdleń i duszności. Lekarz dokonuje rozpoznania poprzez osłuchiwanie, wykonanie EKG oraz echa serca. Leczenie zazwyczaj trwa dożywotnio i polega na poprawianiu komfortu życia psa, gdyż całkowite wyleczenie nie jest możliwe. Leczenie kaszlu kenelowego u psa Leczenie zakaźnego zapalenia tchawicy i oskrzeli polega głównie na podawaniu leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych oraz preparatów wspierających odporność (np. beta glukan). Czasem wspomagająco podaje się leki przeciwwymiotne. W cięższym przebiegu choroby lekarz weterynarii może zdecydować o podaniu antybiotyków i leków działających osłonowo na jelita. Niekiedy konieczne jest nawadnianie psa kroplówkami, a nawet karmienie przez sondę wprowadzaną do żołądka. Czasami wymagana jest hospitalizacja. Reakcja na leczenie choroby w formie niepowikłanej następuje po 10-14 dniach. Formą prewencji przed zakażeniem są szczepienia. Możemy je wykonać już u szczeniąt w dwa tygodnie po zakończeniu szczepień bazowych. Konieczne jest regularne powtarzanie szczepień, gdyż okres ochronny wynosi rok. Już pierwsza dawka rozwija odporność w ciągu 72 godzin od momentu podania szczepionki. Obecnie stosuje się szczepionkę, która zawiera antygen bakterii Bordetella bronchoseptica oraz wirusów Parainfluenza canis i Adenowirus. Nie jest to typowa szczepionka w zastrzyku, ale w formie aplikatora wkrapia się ją bezpośrednio do jednej z dziurek w nosie, gdzie buduje odporność miejscową. Kaszel kenelowey u psa - domowe sposoby Kaszlu kenelowego u psa nie da się wyleczyć domowymi sposobami. Warto jednak wspomóc leczenie prawidłową opieką nad chorym psem. Podstawowe zalecenia: ograniczenie kontaktu z innymi psami, aby zwierzę nie zarażało, przebywanie w suchym i ciepłym miejscu, umożliwienie psu dostępu do świeżej wody w temperaturze pokojowej. pies powinien odpoczywać przez około 14-21 dni. Źródło: 1. Larry P., Francis W. K. Junior Smith, 5 minut konsultacji weterynaryjnej. Psy i koty, Edra Urban & Partner, 2012.

Jak wygląda kaszel wsteczny u psa? Kaszel wsteczny u psa Pies wygląda wówczas, jakby się dusił – wysuwa do przodu głowę i szyję, a jego boki są zassane do środka. W celu przerwaniu ataku kichania wstecznego wystarczy przyłożyć do nosa psa rozpostartą dłoń – to kończy epizod, a pies czuje się jak wcześniej.
Badanie mikrobiologiczne popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych W posiewie bezpośrednim stwierdzono > 102 CFU/ml Pseudomonas spp. (wrażliwy na: ciprofloksacynę, enrofloksacynę, marbofloksacynę, amikacynę, gentamycynę, ceftazydym, cefepim, kolistynę, polimyksyna B, imipenem). W badaniu mikologicznym nie stwierdzono wzrostu grzybów drożdżopodobnych i pleśniowych. Na podstawie przeprowadzonych badań popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych rozpoznano zmiany zapalne w układzie oddechowym spowodowane obecnością pasożytów Crenosoma vulpis. Crenosoma vulpis to pasożyty rzadko występujące u psów w Polsce, stąd też pasożytnicze zapalenia dróg oddechowych z ich udziałem nie są często stwierdzane. W innych krajach Europy stwierdzane są częściej, zarówno u lisów, jak i u psów. Wzrost populacji lisów, jak również podróże z psami na obszary, na których pasożyty te występują częściej, może przyczyniać się do wzrostu częstości zachorowań u psów w Polsce. Przypadki występowania tych pasożytów u psów w Europie opisywane były w Niemczech, Belgii, Szwajcarii, Austrii, we Francji, w Hiszpanii, Portugalii, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Norwegii, na Węgrzech oraz we Włoszech (2, 12). Z danych opublikowanych w 2010 roku przez Traversa i wsp. wynika, że Crenosoma vulpis najczęściej były stwierdzane w Niemczech oraz Danii (12). W niniejszym artykule opisany przez autorów przypadek kliniczny dotyczy psa, który przyjechał na laryngotracheobronchoskopię do naszej Pracowni Endoskopowej z Niemiec. Objawy kliniczne w przypadku obecności tych pasożytów w drogach oddechowych są podobne do objawów występujących przy chorobach układu oddechowego spowodowanych innymi przyczynami. W związku z tym często nicienie płucne są pomijane w diagnostyce przewlekłego kaszlu, W przypadku inwazji Crenosoma vulpis najczęściej stwierdzane jest zapalenie oskrzeli z objawami suchego, nieproduktywnego kaszlu, który może być łatwo wywoływany podczas omacywania tchawicy. W przypadku silniejszej inwazji obserwowane jest gromadzenie się w drogach oddechowych śluzowej lub śluzowo-ropnej wydzieliny i wówczas występuje kaszel wilgotny. Objawy kliniczne są uzależnione od nasilenia inwazji (6, 8, 12). W diagnostyce różnicowej zapalenia oskrzeli oraz płuc zawsze należy brać pod uwagę nicienie płucne, ponieważ nieprawidłowe rozpoznanie będzie skutkowało brakiem reakcji na stosowane leczenie, a co za tym idzie – leczenie będzie się wydłużało. Rozpoznanie Crenosoma vulpis polega na wykryciu w kale larw pierwszego stadium (L1) techniką Baermanna lub znalezienie w popłuczynach oskrzelowo-pęcherzykowych larw L1 lub jaj zawierających larwy. Larwy L1 są identyfikowane na podstawie morfologii oraz wielkości. Mają one długość od 243 do 340 µm, ogon larwy jest prosty, ostro zakończony, bez żadnych wyrostków i różni się wyglądem od innych nicieni płucnych. Jaja Crenosoma vulpis są cienkościenne, wielkości 72 x 43 µm i zawierają larwy pierwszego stadium (6, 8, 10). Dodatkowo w popłuczynach oskrzelowo-pęcherzykowych stwierdzana jest eozynofilia, co obserwowane było zarówno w opisywanym przypadku, jak i badaniach innych autorów. W przypadku stwierdzenia eozynofilii zawsze należy brać pod uwagę w diagnostyce różnicowej nicienie płucne. Często są one pomijane, a pojawienie się eozynofilii wiązane jest z alergią. W badaniu radiologicznym zwykle stwierdza się zaostrzony rysunek oskrzeli lub zmiany o charakterze śródmiąższowym. Podczas badania endoskopowego obserwowane są różnie nasilone zmiany zapalne tchawicy oraz oskrzeli z obecnością wydzieliny o różnym charakterze. Dodatkowo mogą być stwierdzane pasożyty (2, 7, 10). W leczeniu inwazji Crenosoma vulpis stosowane są fenbendazol w dawce 50 mg/kg doustnie, przez 10 dni; oksym milbemycyny w dawce 0,5 mg/kg doustnie, jednorazowo; 10-proc. imidakloprid i 2,5-proc. moksydektyna, w dawce 0,1 ml/kg jednorazowo, spot on (8). Prowadzone były różne badania dotyczące skuteczności niektórych preparatów u zwierząt zakażonych eksperymentalnie, jak również poczynione były obserwacje u psów zakażonych naturalnie. W badaniach przeprowadzonych przez Conboy i wsp. (2009) u psów eksperymentalnie zakażonych Crenosoma vulpis stwierdzono 100% skuteczności leczenia w przypadku jednokrotnego zastosowania preparatu zawierającego imidakloprid 10 mg/kg i moksydektynę 2,5 mg/kg (4). Z kolei w opisanym przez Matos i wsp. przypadku klinicznym dotyczącym Crenosoma vulpis u psa po jednokrotnym zastosowaniu takiego leczenia nadal obserwowano larwy w kale (7). W badaniach przeprowadzonych przez Conboy i wsp. (2013) dotyczących zastosowania w leczeniu milbemycyny u eksperymentalnie zakażonych psów jej skuteczność określono na 98,7% (5). Z kolei w przypadku opisanym przez Shaw i wsp. (10) obserwowano wyleczenie po zastosowaniu fenbendazolu w dawce 50 mg/kg przez 7 dni, natomiast nie obserwowano wyleczenia po zastosowaniu fenbendazolu u innego psa, opisanego przez Caron i wsp. Do wyleczenia doszło u niego dopiero po zastosowaniu 10-proc. imidaklopridu i 2,5-proc. moksydektyny, w dawce 0,1 ml/kg jednorazowo, spot on (2). W związku z tym, że żaden preparat nie zapewnia pewnego wyeliminowania pasożytów, po leczeniu należy wykonać badanie kontrolne kału lub popłuczyn z dróg oddechowych, aby mieć pewność, że doszło do wyleczenia. Częściowym potwierdzeniem skuteczności leczenia będzie również ustanie objawów ze strony układu oddechowego. W podsumowaniu należy podkreślić, że pasożyty Crenosoma vulpis trzeba zawsze brać pod uwagę w diagnostyce przewlekłego kaszlu, podobnie jak i inne nicienie płucne. Choć nie są one stwierdzane często, to jednak nie można wykluczyć ich jako przyczyny zaburzeń w obrębie układu oddechowego. Coraz częściej psy podróżują z właścicielami podczas urlopu, a także przewożone są na różne wystawy, pokazy, dlatego też mogą przemieszczać się na obszary, gdzie pasożyty te występują częściej, i tam się zarażać. Poza tym zwierzęta zarażone mogą przyjeżdżać do Polski i mogą być przyczyną krenosomozy w naszym kraju. Ponadto istotnym źródłem zakażeń mogą być również lisy. nTy8.
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/29
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/54
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/224
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/243
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/390
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/149
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/51
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/320
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/102
  • kaszel u psa forum