aktorzy polscy lat 90
Andrzej Wajda, Bogusław Linda i Joanna Brodzik z Polski, a Steven Spielberg, Brad Pitt i Angelina Jolie z zagranicy – to reżyserzy i aktorzy najpopularniejsi w naszym kraju. Poniżej pełneW poprzednim tekście o pięknych aktorkach z kraju nad Wisłą skupiliśmy się na latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Dziś zaczynamy przegląd tych pań, które na ekrany trafiły w kolejnych dwóch dekadach. Jako że omawiany okres obrodził w urodziwe panie (a i ówczesne filmy są często powtarzane w telewizji, przez co więcej twarzy można wyłapać), formuła tego rankingu musiała ulec drobnej zmianie. Dzisiaj więc aktorki, które albo częściej kojarzone są z innej działalności (mniej lub bardziej) artystycznej, albo też zakończyły swoje aktorskie kariery, tudzież przygody. 10. Justyna Steczkowska Piosenkarka wzbudza skrajne emocje, czyli nie jest nijaka. Również jej uroda ma tylu zwolenników co przeciwników. Mimo że jest przede wszystkim gwiazdą piosenki, to znalazła też czas na przygodę z filmem. Na początku lutego premierę miała najnowsza produkcja z jej udziałem – „Kanadyjskie sukienki”. Po raz pierwszy na planie filmowym piosenkarka pojawiła się w serialu „Zaklęta”. Było to w 1997 roku, a sam serial, który ostatecznie składał się z zaledwie trzech odcinków, brał udział w plebiscycie telewidzów TVP na pierwszą polską telenowelę. Oczywiście nikt nie wiedział, że to nie to samo co opera mydlana, a tak należy nazywać zwycięzcę konkursu, czyli „Klan”. Steczkowska wystąpiła jednak tylko gościnnie, więc nawet gdyby „Zaklęta” pokonała najdłuższy polski serial (oraz „Złotopolskich”, którzy zajęli drugie miejsce), to i tak artystka nie grałaby w nim dalej. Rok później wystąpiła w filmie „Billboard”, a w 1999 roku mogliśmy oglądać ją w filmie „Na koniec świata”, z którego pochodzi prezentowany fragment. 9. Joanna Wizmur Jedna z legend polskiego dubbingu, zwana też jego królową. Z pewnością każdy kojarzy jej sympatyczny głos, którego dziesiątki razy użyczała w polskich wersjach językowych filmów i seriali animowanych. Podkładała też głos Phoebe z „Przyjaciół” w wersji która emitowana była w Canal+. Niezliczoną ilość razy pełniła funkcję reżysera dubbingu, a w tym zestawieniu znalazła się dlatego, że zobaczyć ją można było w sumie w kilkunastu filmach, serialach i spektaklach Teatru Telewizji. Sprawa jej debiutu aktorskiego jest dość ciekawa, ponieważ można go rozpatrywać na trzy sposoby. Pierwszym filmem z jej udziałem był „Dzień czwarty” z 1984 roku, jednak podaje, że nieco wcześniej wystąpiła w spektaklu telewizyjnym „Pod akacjami”. Na dodatek filmweb twierdzi, że „Przybysze z Matplanety” byli serialem. Zawsze uważałem, że to jednak zwykły (no dobra, jak na tamte czasy niezwykły) program edukacyjny. Tak czy siak, Wizmur grała tam „średni meteor” :D. Ostatni raz na ekranie pojawiła się w 2008 roku w 25 odcinku serialu „Glina”, jednak nie dane jej było zobaczyć tego epizodu w TV. Aktorka zmarła kilka miesięcy przed jego premierą. 8. Lucyna Malec Kolejne nazwisko znane widzom seriali i filmów animowanych. Zyzio, Elmirka, Betty Rubble, Tweety i kilka postaci przewijających się przez kreskówki z Tomem i Jerrym mówi jej głosem. Oczywiście są też dziesiątki innych, a sama aktorka całkiem często występuje również w rolach bardziej rzeczywistych. Ostatnio można ją było przyuważyć w polsatowskim serialu „Hotel 52”, zaś jej debiutem był inny serial – „W labiryncie”. De facto ta produkcja była pierwszą polską telenowelą, o czym po dziewięciu latach od jej premiery zapomnieli włodarze TVP, rozpisując wspomniany przy okazji miejsca dziesiątego plebiscyt. Oprócz dubbingu i kilku seriali fabularnych, Lucyna Malec znana jest także z programu satyrycznego „KOC – Komiczny Odcinek Cykliczny”, a co za tym idzie również z utworzonego w nim zespołu T-Raperzy znad Wisły. Dlatego też proponuję przypomnieć sobie jeden z największych przebojów – „Erodisco”: 7. Agnieszka Wróblewska Prezenterka TVN-u, najbardziej znana z prowadzenia „Tele Gry”, czyli jednego z pierwszych teleturniejów interaktywnych w polskiej telewizji. Program pojawił się na antenie w 2002 roku, ale Wróblewska debiutowała na ekranie w 1994 roku w filmie „Spis cudzołożnic”. Ostatnia jej rola to mały epizod w telewizyjnym filmie „Cisza” sprzed trzech lat. Trzynaście lat wcześniej wystąpiła w filmie Lecha Majewskiego „Pokój saren”. Filmweb mówi, że to produkcja surrealistyczna, nadmienia z kolei, że mamy tu do czynienia z operą. W zasadzie nie ma to większego znaczenia, bo uwagę każdego faceta i tak przykuje piękna prezenterka, która pokazuje pełnię nie tylko umiejętności aktorskich. W końcu nie szata zdobi człowieka, zwłaszcza kobietę. Niestety „pełnię” prezentuje również młody Olbrychski, dlatego też poniżej jedynie klip z „Tele Gry”. 6. Agnieszka Jaskółka Ostatnio przypomniała się „Tańcem z Gwiazdami”. Jedyna poważna (jeszcze do niedawna jedyna w ogóle) rola tej urodziwej aktorki to Angela (Andżela?) Wenz z „Psów”. I tutaj od razu mały szok, bowiem wszystko (głównie data urodzenia, w którą jednak ciężko uwierzyć) wskazuje na to, że grając w najsłynniejszym filmie Władysława Pasikowskiego Jaskółka miała zaledwie czternaście lat. Już słyszę te oburzone głosy oskarżające mnie o pewne skłonności. Nie mam sobie jednak nic do zarzucenia, bowiem jest to lista pięknych aktorek, a nie „aktorek do posuwania”. Zresztą, niejeden chciałby usłyszeć od Andżeli „miau”. Co prawda dalszy ciąg kwestii z poniższej sceny nie jest już tak miły dla męskiego ucha, ale co tam: 5. Izabela Trojanowska Tak, zgadza się – ta Izabela Trojanowska. Mimo narzekań na jej grę aktorską (biorąc pod uwagę sam „Klan”, bardzo słusznych), nie można nie zauważyć, że kiedyś była bardzo urodziwą kobietą. Zresztą nadal od czasu do czasu wychodzi całkiem nieźle na zdjęciach. Mimo że bardziej znana jako piosenkarka, Trojanowska ma za sobą kilka lat występów w teatrach. Zanim w 1997 roku została Moniką z „Klanu”, na początku lat osiemdziesiątych zagrała w kilku produkcjach telewizyjnych, między innymi w dwóch odcinkach „Kariery Nikodema Dyzmy”. Debiutem fabularnym była dla niej rola w miniserialu „Strachy” z 1979 roku, ale już wtedy była dobrze zapowiadającą się piosenkarką. W prezentowanym teledysku miała około 27 lat, ale już jedenaście lat wcześniej można było zauważyć, że zwraca uwagę mężczyzn. 4. Katarzyna Kozaczyk Bardziej znana jako Katarina Vasilissa. Nie googluj jeszcze, bo jak zaczniesz to już nie wrócisz – w Polsce aktorka zagrała tylko w filmie „Enak” z 1992 roku, za to dobrze jest znana włoskim wielbicielom kina. Zwłaszcza z jednego filmu – „Mężczyzna, który patrzy” w reżyserii Tinto Brassa. Jeśli kojarzysz reżyserowanego przez tego pana „Kaligulę”, to…, to ja cię już zostawię z tym wyszukiwaniem Katarzyny vel Katariny. Dodam tylko że po 1998 roku nie wystąpiła już w żadnym filmie, więc zostają jedynie stare VHS-y, np. „Ars amandi” – sfilmowany podręcznik sztuki miłosnej pod redakcją Zbigniewa Lwa Starowicza. A klip oczywiście z „Mężczyzny…”: 3. Izabella Scorupco Skoro już mowa o zagranicznych podbojach i jednorazowych występach w polskich produkcjach, to kontynuujmy. Scorupco w 1978 roku, mając osiem lat wyjechała z matką z Polski do Szwecji. Tam zrobiła karierę aktorki (debiut w 1988 roku), piosenkarki (debiutancki singiel wydany trzy lata później) oraz modelki. Wspomniany na początku występ w polskim filmie to oczywiście rola Heleny Kurcewiczówny w ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza „Ogniem i mieczem”. Jednak jej najbardziej znaną rolą jest rzecz jasna występ w „GoldenEye”, gdzie grała rosyjską programistkę. Rola dziewczyny Bonda okazała się trampoliną do kariery, ale Scorupco z tej trampoliny, brzydko mówiąc, spierdoliła się, odmawiając ról w takich filmach jak „Tajemnice Los Angeles”, „Maska Zorro”, „Adwokat diabła” i „Raport mniejszości”. Zamiast tego można ją podziwiać w „arcydziełach” typu „Granice wytrzymałości” i „Władcy ognia” oraz w jednej z ostatnich edycji szwedzkiej wersji „Top Model”. Dla przypomnienia, tak aktorka prezentowała się w stroju Heleny: 2. Iwona Petry Na dziesiątym miejscu mieliśmy „Dziewczynę szamana”, a na drugim stopniu podium znalazła się „Szamanka”. Bardzo kontrowersyjny film Andrzeja Żuławskiego przyniósł jej sławę, z którą jednak nie potrafiła sobie poradzić. Atmosfera na planie była daleka od ideału, a reżyser miał przyczynić się do załamania aktorki, która rzekomo wylądowała w szpitalu psychiatrycznym. Bardziej prawdziwa jednak wydaje się wersja, że po zakończeniu zdjęć po prostu wyjechała za granicę. Czyli może jednak nie taki Żuławski straszny jak go malują. Petry debiutowała trzy lata wcześniej, w 1993 roku, w „Uprowadzeniu Agaty” Marka Piwowskiego. Ostatnia rola to albo epizod w jednym z wczesnych odcinków „Na dobre i na złe”, albo (jak uważają niektóre źródła) tożsamy rangą występ w serialu „Miasteczko”. Tak czy inaczej, na ekranie póki co jej nie widać, ale w jednym z wywiadów zapowiedziała, że być może kiedyś wróci do kariery aktorskiej. W 2004 roku aktorka wydała książkę, a sześć lat wcześniej można było podziwiać jej wdzięki w Playboyu. Chociaż jeśli „Szamanka” była filmem tylko dla dorosłych, to wspomniana sesja może być spokojnie wciągnięta na listę lektur szkolnych. 1. Renata Gabryjelska Również ona zaprezentowała się w czasopiśmie z króliczkiem w logo. Dwukrotnie, ale z tego akurat nie jest tak bardzo znana. Kojarzona najczęściej z rolą w „Złotopolskich” (co zaskakujące, w jednym z odcinków pokazała się topless) oraz filmem „Girl Guide”. Zanim w 1994 roku zadebiutowała w serialu „Spółka rodzinna”, Gabryjelska została pierwszą wicemiss w konkursie Miss Polonia 1993. Ostatni raz wystąpiła w 657 odcinku „Złotopolskich”, jednak nie był to wcale koniec jej filmowej kariery. Przeszła na drugą stronę kamery i od tego czasu wyreżyserowała, a także zmontowała trzy etiudy dokumentalne. Od 11 lat jest żoną Stanisława Tyczyńskiego, byłego prezesa RMF FM, znanego z barwnych życzeń noworocznych. A na koniec, jeśli ktoś ma półtorej godziny wolnego czasu, wspomniany film: Pomimo wielokrotnych zmian obsady, uproszczonej aranżacji przedstawienia i rezygnacji z akompaniamentu muzyki na żywo w końcu lat 90., Metro od blisko 30 lat cieszy się popularnością. Do czerwca 2018 musical zagrano ponad 2150 razy, a obejrzało go – według szacunków – łącznie ok. 2 milionów widzów, co jest ewenementem w Polsce
Osoby transseksualne, czyli takie, które nie akceptują swojej płci, też mogą z powodzeniem robić karierę i spełniać się prywatnie i zawodowo. Zobaczcie w naszej galerii gwiazdy, któreObsada to niezwykle istotny element każdej produkcji filmowej oraz serialowej. To właśnie od aktorów i aktorek zależy w dużej mierze to, czy pójdziemy do kina na dany film. Z pewnością każda kobieta ma ulubionego aktora, na którego widok przyspiesza jej serce. Wśród polskich gwiazdorów kina nie brakuje naprawdę przystojnych mężczyzn. Już teraz na publikujemy galerię, w której znaleźli się najprzystojniejsi oraz najseksowniejsi polscy aktorzy. Najprzystojniejsi polscy aktorzy rozkochali w sobie wszystkie kobiety. To właśnie oni potrafią sprawić, że kina pękają w szwach, a seriale z ich udziałem biją rekordy popularności. Wśród zagranicznych, najprzystojniejszych aktorów warto wymienić takie gwiazdy jak: Gerard Butler, Ian Somerhalder, Bradley Cooper, Tom Ellis, Liam Hemsworth oraz Channing Tatum. Kto znalazł się w zestawieniu najprzystojniejszych, polskich aktorów? Sprawdźcie sami - zapraszamy do galerii poniżej. Zawód. aktor, instruktor kulturystyki. Współmałżonek. Alżbeta Lenska. Lata aktywności. od 1994. Multimedia w Wikimedia Commons. Cytaty w Wikicytatach. Rafał Cieszyński (ur. 10 czerwca 1976 [1] w Rypinie [2]) – polski aktor filmowy i teatralny, prezenter telewizyjny oraz instruktor kulturystyki . Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż kontoNie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.Podaj powód zgłoszeniaSpamWulgaryzmyRażąca zawartośćPropagowanie nienawiściFałszywa informacjaNieautoryzowana reklamaInny powód;))))))))))))))) 11:51:1715 października 2015, 22:22, zyz: Dziewczyna rzucić studia polonistyczne i przeniosła się na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. Poczytaj redaktorze i się zastanów nad sensem zdania - nie to, żebym się czepiał, ale takie kwiatki widuję codziennie i - niestety - mimowolnie drażnią mój wzrok, pzdrdziewczyna rzucić studia, dziewczyna grać film yyychy 22:22:53 Dziewczyna rzucić studia polonistyczne i przeniosła się na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. Poczytaj redaktorze i się zastanów nad sensem zdania - nie to, żebym się czepiał, ale takie kwiatki widuję codziennie i - niestety - mimowolnie drażnią mój wzrok, pzdr
Wraz z mężem krótko koncertowała w USA na początku lat 80., potem wróciła do Polski. Od 1992 przebywała w Chicago, gdzie nagrała dwie płyty solowe. W 2008 Sobczyk wróciła do Polski na
Najlepsi polscy aktorzy, każda epoka miała swoich amantów, swoich etatowych bandytów i zawadiaków. Polscy aktorzy od zawsze stanowili o sile polskiego kina, a kolejne pokolenia widzów wychowują się na klasycznych kreacjach rodzimych aktorów, jednocześnie obserwując rozwój kariery współczesnych gwiazdorów ekranu. Tydzień temu poprosiliśmy was o pomoc w wybraniu najlepszego polskiego aktora wszech czasów, dziś natomiast prezentujemy wyniki głosowania. Na ich podstawie stworzyliśmy top 30, w którym znajdziecie nazwiska legendarnych polskich gwiazdorów ekranu, ale też imiona i nazwiska, które w kinie zaistniały stosunkowo niedawno. Jedno nie ulega wątpliwości – poniższe zestawienie to prawdziwa kumulacja aktorskiego talentu, który na przestrzeni minionych dziesięcioleci mogliśmy oglądać na polskich ekranach wszystkich rozmiarów. Zapraszamy do zapoznania się z wynikami głosowania na najlepszych polskich aktorów wszech Jakub GierszałTo, co przede wszystkim charakteryzuje aktorskie wybory Jakuba Gierszała, to niezwykłe zróżnicowanie. Potrafi w tym samym roku zagrać w niezbyt oryginalnej komedii i artystycznym eksperymencie, stworzyć przekonującą kreację w romansie i sprawdzić się w kinie kostiumowym. (…)Niewiele było w ostatnim dziesięcioleciu karier w polskim kinie, które rozwijałyby się tak harmonijnie, a momentami nawet spektakularnie. W kraju, w którym eksploatuje się wizerunek aktora do granic możliwości, Jakuba Gierszała dotychczas raczej oszczędzano. Rok 2017 był pod tym względem przełomowy i wypada jedynie życzyć utalentowanemu 29-latkowi, by zbyt szybko się nie wypalił, a polskim widzom tego, aby „Gierszałomania” nie wywołała efektu przesytu. Sam zainteresowany dość przytomnie zauważa, że po czterech filmach podczas jednej edycji festiwalu w Gdyni mogą przyjść trzy lata bezrobocia. I choć raczej mu to nie grozi – niedługo powinny rozpocząć się prace nad anglojęzyczną biografią słynnego polskiego matematyka Stanisława Ulama, gdzie Jakub zagra główną rolę – ta skromność i trzeźwość umysłu powinny uchronić gwiazdę Najlepszego przed błędnymi decyzjami. [Dawid Myśliwiec, fragmenty artykułu]29. Wojciech PokoraTego doskonałego aktora teatralnego i filmowego pożegnaliśmy w lutym 2018 roku. Był nie tylko absolwentem PWST, ale i Technikum Budowy Silników Samolotowych we Wrocławiu. Jego wszechstronność, tak edukacyjna, jak i zawodowa, niejednokrotnie dostarczała widzom wielu wzruszeń. Kojarzony z bezkonkurencyjnymi rolami komediowymi (jak Żorż Ponimirski w Karierze Nikodema Dyzmy czy Docent Zenobiusz Furman w serialu Alternatywy 4), nieśmiertelną sławę zdobył jako Marysia (Stanisław Maria Rochowicz) w kultowym filmie Poszukiwany, poszukiwana. W 2013 roku został uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2015 roku wydał wspólnie z Krzysztofem Pyzią książkę biograficzną „Z Pokorą przez życie”. [Agnieszka Stasiowska]28. Andrzej GrabowskiObdarzony fizys, które raczej nie predysponuje go do grania ról amantów, Andrzej Grabowski najczęściej grywa role odpychających, rzadko pozytywnych typów. W serii Pitbull jest gruboskórnym policjantem Gebelsem, w kilku filmach grywał prokuratorów – niekoniecznie uczciwych – a w Pokocie był antypatycznym myśliwym. Z drugiej strony od blisko dwóch dekad niezmiennie bawi widzów jako Ferdynand Kiepski, a w Zróbmy sobie wnuka brawurowo wcielił się w seniora rodu Koselów, który zapragnął zostać dziadkiem. Dlatego właśnie ów ponuro-odpychający wizerunek Grabowskiego jest dlań cokolwiek krzywdzący, gdyż jego dorobek to o wiele, wiele więcej niż Ferdek i Gebels. [Dawid Myśliwiec]27. Eugeniusz BodoTalent, magnetyzm i olbrzymi urok osobisty. Zupełnie nie dziwi renoma Bodo i fakt, że jest dziś bodaj najpopularniejszym polskim aktorem okresu przedwojennego. Oglądanie go na ekranie to wyjątkowa przyjemność, szczególnie w komediach, w których odnajdywał się wspaniale, zawsze rozsadzając ekran charyzmą i rozbrajając uśmiechem, głosem i wokalem – amant, jak się patrzy! Równie dobry był zresztą i wtedy, gdy nie odgrywał dobrodusznego romantyka – Skłamałam to idealny przykład, a jednocześnie wspaniały popis nie tylko Bodo, lecz także Jadwigi Smosarskiej, z którą miał doskonałą chemię (również Czy Lucyna to dziewczyna? wpisuje się w tę tezę). Serce boli, gdy pomyśli się o schyłku życia tego znamienitego aktora – okrutna śmierć w łagrze tak bardzo kontrastuje z jego aktorskim wigorem i wdziękiem, że brzmi jak ponury żart. [Łukasz Budnik]26. Maciej StuhrSyn znanego aktora Jerzego Stuhra, który jednak dawno już wyszedł z cienia utalentowanego ojca. Swoją bodaj najlepszą kreację Maciej stworzył w Pokłosiu Władysława Pasikowskiego. Za tę rolę otrzymał swojego jedynego w karierze Orła. Przysporzyła mu ona oprócz nagrody również wielu wrogów sympatyzujących z prawą stroną polskiej sceny politycznej. Gdy reżyser Pokłosia wycofał się z promocji filmu, to właśnie młody Stuhr przejął inicjatywę i zaczął pojawiać się na spotkaniach związanych z premierą obrazu oraz udzielał wywiadów w mediach. W związku z tym to przede wszystkim w jego stronę obróciła się nienawiść prawicowych środowisk, których przedstawiciele często atakowali Macieja ad personam, oskarżając go o antypolonizm oraz żydowskie pochodzenie. Aktora to jednak nie załamało i z powodzeniem kontynuuje swoją karierę. Ostatnio mogliśmy go podziwiać na ekranie w drugiej części Planety singli oraz Juliuszu. [Janek Brzozowski]25. Jan EnglertW tym roku mija piętnaście lat, odkąd Jan Englert objął stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Narodowego w Warszawie. Ten wszechstronny aktor o urodzie typowego amanta, do którego nadal wzdychają wierne i coraz to nowe fanki, debiutował na wielkim ekranie w roku 1956 rolą łącznika Zefira w Kanale Andrzeja Wajdy. Miał wtedy zaledwie 14 lat. Nieco później wyraźnie zaznaczył swoją obecność w środowisku rolą Zygmunta w serialu Kolumbowie – od tego momentu jego kariera potoczyła się błyskawicznie. Grał u największych polskich reżyserów, często wykorzystując wspomnianą już filmową urodę, ale nigdy na niej w pełni nie polegając. Doskonały aktor dramatyczny, nie stroni od mniej ambitnych wyzwań – w zeszłym roku mogliśmy go oglądać w serialu telewizyjnym Diagnoza, a obecnie gości na ekranach kin w świątecznej komedii romantycznej Miłość jest wszystkim. [Agnieszka Stasiowska]24. Zbigniew ZapasiewiczPod niektórymi względami aktorstwo Zbigniewa Zapasiewicza mogło przywodzić na myśl to, którym odznaczał się inny wielki aktor polskiego kina, Gustaw Holoubek. Specyficzna, można by rzec, teatralna maniera niektórym nie przypadła do gustu, ale nie da się zaprzeczyć, że dawała Zapasiewiczowi nieprawdopodobne wręcz pokłady artystycznej charyzmy i wyrazistości. Urodzony w Warszawie aktor jak mało kto potrafił się wcielać zarówno w postaci budzące respekt, mające niezachwiany autorytet, jak i w obmierzłych, dwulicowych łotrów (rola w Barwach ochronnych nie znika z pamięci chyba nigdy). Zapasiewicz był czołowym polskim aktorem zwłaszcza w latach siedemdziesiątych i jedną z najważniejszych twarzy Kina Moralnego Niepokoju. Niezależnie jednak od czasu powstania filmu, w którym się pojawił, swoim warsztatem aktorskim zawsze wzbudzał w widzu ogromny podziw, a nawet fascynację. [Dawid Konieczka]23. Jacek Braciak Być może najwybitniejszy aktor drugiego planu w Polsce, zazwyczaj musi ustępować pola bardziej „reprezentacyjnym” kolegom po fachu, jednak i ze stosunkowo niewielkiego czasu ekranowego potrafi wycisnąć coś niezwykłego. Od kiedy zabłysnął w Edim, Jacek Braciak stał się regularnie pojawiającą się charakterystyczną twarzą polskiego kina, występując w filmach Wojtka Smarzowskiego, Glinie Władysława Pasikowskiego czy ostatnio w Córce trenera Łukasza Grzegorzka. Choć utożsamiany jest zazwyczaj z pewnym typem bohaterów – pół-komicznym, zdroworozsądkowym i prostym – to możliwości aktorskie Braciaka są naprawdę szerokie, co udowodnił chociażby w tegorocznym Klerze. Na pewno zasługuje on na wymienienie wśród czołowych współczesnych polskich aktorów i nieraz jeszcze zabłyśnie w odpowiedniej roli. [Tomasz Raczkowski]22. Dawid OgrodnikO Dawidzie Ogrodniku zrobiło się głośno w 2013 roku, kiedy to aktor wcielił się na potrzeby Chce się żyć w postać chorego na porażenie mózgowe chłopca. Rola ta przyniosła mu pierwszego w karierze Orła. Kolejnego zdobył w 2018 roku za rolę w Cichej nocy Piotra Domalewskiego. W międzyczasie Dawid zdążył jeszcze stworzyć dwie znakomite kreacje w szalonym Disco Polo Macieja Bochniaka oraz dojrzałej Ostatniej rodzinie Jana P. Matuszyńskiego. Co ciekawe, oba te filmy były debiutami reżyserskimi. Ostatnio Ogrodnika mogliśmy oglądać na platformie Showmax w Rojście – autorskim serialu Jana Holoubka. [Janek Brzozowski]21. Leon NiemczykAktor bez dwóch zdań wybitny, o charakterystycznej, pełnej godności postawie i rozpoznawalnym, głębokim głosie. Urodził się w 1923 roku w Warszawie, debiutował w teatrze, ale od lat 80. poświęcił się całkowicie filmowi, grając w produkcjach polskich, niemieckich, czeskich, jugosłowiańskich i francuskich. Do jego najwybitniejszych ról należą dramaty kameralne, takie jak Nóż w wodzie czy Pociąg, gdzie Niemczyk bezdyskusyjnie królował, każdą scenę przekształcając w popis umiejętności. Zresztą, każde jego pojawienie się na ekranie jest godne uwagi, nawet kiedy towarzyszy mu absurdalna charakteryzacja, jak w Krzyżakach, czy kiedy – jak w Akademii Pana Kleksa – jego papierowa postać jest z pozoru mało wymagająca aktorsko. Wielki Szu, Vabank, Obywatel Piszczyk, ale i Złotopolscy i Na dobre i na złe – bogata filmografia Leona Niemczyka obejmuje bardzo różnorodne pozycje. Równie dobrze, co z wielkiego talentu, znany był z ciętego języka. Swoje wybory zawodowe podsumował tak: „Nie przebieram w ofertach. Dzisiaj trzeba grać. Dzięki Bogu mam jeszcze wzięcie, więc gram często. A wśród kreacji zawsze znajdzie się i brylancik, i szkło z rozbitej butelki”. Brylancików było w jego karierze wiele. [Agnieszka Stasiowska]