1 Astr Ogólna nazwa wszystkich ciał niebieskich, niezależnie od tego, czy mają własne światło, takich jak gwiazdy, planety, komety itp. 2 Astrol Każde ciało niebieskie rozpatrywane w odniesieniu do wpływu, jaki według astrologów wywiera na ludzkie losy. 3 rys. Wybitna osoba; luminarz. PatuSia ! zapytał(a) o 16:43 co to jest ciało niebieskie o średnicy przekraczającej tysiąc kilometrów , krążące wokół gwiazdy , świecące światłem gwiazdy odbitym od swojej powierzchni ? 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi d4v odpowiedział(a) o 16:50 Jest to planeta. 0 0 blocked odpowiedział(a) o 23:21 Spróbuj na [LINK] rozwiązują 500 zadań dziennie. Wystarczy tylko napisać pytanie a na rozwiązanie nie będziesz musiał długo czekać:) 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Ciało niebieskie sprawiające wrażenie spadającej gwiazdy Ciało niebieskie takie jak Saturn, ale nie Pluton urządzenie służące do zamykania lub przerywania obwodu elektrycznego w celu wygenerowania długich i krótkich impulsów odpowiadających kreskom i kropkom alfabetu Morse'a krzyżówka krzyżówka, szarada, hasło do krzyżówki
Sławomir Matz Autorem słowniczka jest Sławomir Matz, na co dzień uczeń Technikum Informatycznego w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych im. Józefa Nojego w Czarnkowie, wieczorami zaś pasjonat astronomii. Współpracuje z czasopismem „Nadnoteckie Echa” pisząc felietony naukowe na tematy związane z astronomią. Jesteś ciekawy gwiazd, ale niestety nic z tego nie rozumiesz? Chciałbyś umieć identyfikować obiekty i posługiwać się, przynajmniej w stopniu amatorskim, językiem astronomicznym? Nawet nie wiesz, jakie masz szczęście, że czytasz ten artykuł, bowiem ma on za zadanie uświadomienie Ci, z czego składa się kosmos i co oznaczają poszczególne terminy stosowane w przypadku tego pojęcia. Aphelium – punkt na orbicie obiektu znajdujący się najdalej Słońca. Asteroida – obiekt o średnicy od kilku metrów do 1000 km krążący po stałej orbicie wokół Słońca, posiadający skalną lub lodową powierzchnię o nieregularnym kształcie. Asteryzm – konfiguracja gwiazd na niebie nie będąca formalnie gwiazdozbiorem. Najpopularniejszy asteryzm to Wielki Wóz z gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy. Atmosfera – powłoka gazowa planety, Księżyca lub innych obiektów. AU – odległość równa jednej jednostce astronomicznej, a więc średniej odległości Ziemi od Słońca – 1 AU = ok. 150 mln km. Biały karzeł – typ gwiazdy, końcowe stadium jej ewolucji – ciało o dużej masie i gęstości i małej średnicy, które stopniowo wygasa. Bolid – zjawisko astronomiczne w postaci wyjątkowo jasnego przelotu meteoru. Brązowy karzeł – nieudany twór kosmosu – „ni to gwiazda, ni planeta”. Ciało o parametrach dużej planety, w którym ze względu na właśnie te parametry nie mogły zacząć zachodzić przemiany wodoru w hel, co sprawia, że obiekt nie kwalifikuje się do miana gwiazdy. Cefeida – typ gwiazdy o zmiennej jasności. Ciało niebieskie – obiekt sztuczny lub naturalny znajdujący się w kosmosie. Ciemna materia – hipotetycznie „brakująca masa” wszechświata – według teorii składa się ona na 80% jego masy. Czarna dziura – obiekt o dużej masie, małej średnicy i co przy tym idzie – ogromnej grawitacji – tak silnej, że nawet światło nie może wydostać się spod jej zasięgu. Dlatego właśnie czarna dziura nie „świeci”. Czerwony olbrzym – gwiazda o dużej średnicy i stosunkowo niskiej temperaturze. Droga Mleczna – galaktyka, w której żyjemy widoczna na nocnym niebie jako mglisty pasek przecinający nieboskłon. Dylatacja czasu – zjawisko fizyczne polegające na „zwolnieniu upływu czasu” dla obiektu się poruszającego – gdy się poruszasz, wolniej się starzejesz niż ten, co nie wykonuje żadnego ruchu. Elipsa – „spłaszczone koło” – ruch ciał oddziałujących na siebie grawitacyjnie porusza się po orbitach będących elipsami. Faza – pozorny kształt Księżyca lub planet znajdujących się bliżej Słońca od Ziemi widziany w postaci np. sierpa. Galaktyka – duże skupisko kosmicznej materii w postaci planet, gwiazd oraz pyłów – zazwyczaj w kształcie dysku. Galaktyka karłowata – typ galaktyk o rozmiarach poniżej 2kpc i małej jasności absolutnej. Gromada gwiazd – duże skupisko zazwyczaj młodych gwiazd połączonych ze sobą zależnościami grawitacyjnymi. Wyróżniamy kilka rodzajów tego typu obiektów w tym np. gromada kulista. Gwiazda – ciało niebieskie emitujące energię w postaci np. światła, w której jądrze zachodzą przemiany chemiczne wodoru w hel. Gwiazdy dzielimy na określone typy w zależności od ich parametrów – Słońce jest np. „żółtym karłem”. Gwiazda magnetyczna – typ gwiazdy, którego przedstawiciele wyróżniają się dużą aktywności magnetyczną. Gwiazda neutronowa – typ gwiazdy, którego przedstawiciele wyróżniają się niewielkimi rozmiarami oraz wysoką gęstością. Ów typ gwiazdy powstaje pod wpływem zapadnięcia się grawitacyjnego gwiazdy o znacznych rozmiarach u kresach swojego życia. Gwiazda Polarna – gwiazda, która niemal nie wykonuje ruchu po sferze niebieskiej w związku, z czym widoczna jest w każdej porze roku. Wchodzi w skład gwiazdozbioru Małego Wozu. Gwiazda ranna / wieczorna – synonimiczne określenie planety Wenus, która znana jest z tego, że pojawia się tuż przed wschodem Słońca, lub po jego zachodzie. Gwiazda supernowa – typ zjawiska astronomicznego objawiający się znacznym pojaśnieniem wskutek wybuchu gwiazdy. Gwiazdozbiór – konfiguracja gwiazd na niebie odznaczająca się określonym kształtem nawiązującym do np. postaci mitologicznej. Nocne niebo podzielone jest na 88 gwiazdozbiorów – najpopularniejszy jest Gwiazdozbiór Oriona. Horyzont – obserwowalna granica przebiegająca pomiędzy lądem, a niebem. Jednostka astronomiczna – (ja) umowna odległość pomiędzy Ziemią, a Słońcem ok. 150 mln km. Kometa – ciało niebieskie znane głównie z tego, że za sobą „ciągnie” bujny warkocz powstały w skutek „wyparowywania” materii z komety. Kometa składa się z lodu oraz skał. Podczas zbliżania się do Słońca zaczyna się nagrzewać, a z jej jądra wydostają się dwa warkocze – pyłowy i gazowy. Księżyc – naturalny satelita Ziemski – wg. aktualnych teorii – powstały wskutek zderzenia się młodej Ziemi z ciałem niebieskim porównywalnym wielkością z Marsem. Kwazar – prosto mówiąc – nadaktywna galaktyka. Meteor – zjawisko astronomiczne znane pod nazwą „spadającej gwiazdy”. Meteoryt – skała, kawałek pozaziemskiej materii, który przetrwał spalanie wywołane wskutek tarcia powstałego przy wejściu w atmosferę Ziemi i dotarł do powierzchni. Deszcz meteorytów – zjawisko astronomiczne następujące wówczas, gdy w atmosferę ziemską wchodzą odłamki rozpadłego obiektu, które następnie docierają do jej powierzchni. Mgławica – obłok gazów i pyłów, który może być miejscem narodzin nowych gwiazd. Wielka Mgławica Oriona jest najbardziej znanym tego typu obiektem, który jako jedyny tego typu obiekt widoczny jest gołym okiem. Minuta kątowa – jednostka miary kątowej równa 1/60 stopnia. Orbita – „droga”, po której poruszają się obiekty będące pod wpływem oddziaływania grawitacyjnego. Oś – linia przechodząca przez północny i południowy biegun obiektu. Parsek – astronomiczna jednostka miary – 1pc = ok. 3,26 lat świetlnych – zobacz również: rok świetlny . Planeta – ciało niebieskie o określonych parametrach krążące wokół gwiazdy. Planeta karłowata – ciało niebieskie nie kwalifikujące się do miana „planety” – takim ciałem jest jeszcze do niedawna będący planetą Pluton, który od 2006 roku decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej został zdegradowany do miana „planety karłowatej”. Planetarny system – układ planet okrążających daną gwiazdę np. system planetarny Słońca. Planetoida – ciało niebieskie o średnicy mniejszej niż 1000km nie kwalifikujące się do miana planety karłowatej – krążące wokół Słońca. Promieniowanie – energia wydzielana przez poszczególne obiekty we wszechświecie np. gwiazdy, jądra galaktyk itp. – zazwyczaj jest ono szkodliwe dla organizmów żywych. Rok świetlny – jednostka pomiaru odległości w kosmosie stanowiąca odległość jaką przebywa światło poruszające się z prędkością 300 000 km/s w ciągu roku. Rozmiary kątowe – system miary astronomicznej pozwalający na określenie wielkości danego obiektu na niebie. Składa się on ze stopni, minut oraz sekund kątowych. Dla przykładu: Słońce widziane z Ziemi ma ok. 30 minut kątowych. Satelita – twór ludzkich rąk orbitujący wokół Ziemi np. ISS. Satelita naturalny – „księżyc” okrążający daną planetę. Satelitą naturalnym Ziemi jest Księżyc. SI, układ – spis jednostek stosowanych do obliczeń w fizyce. Słońce – gwiazda typu Żółty Karzeł stanowiąca centrum układu Słonecznego. To najbliższa Ziemi gwiazda, która zapewnia niezbędną do rozwoju życia energię. Układ Słoneczny – układ planetarny Słońca. Wiatr Słoneczny – zbiór naładowanych cząstek emitowany przez Słońce, dzięki któremu obserwujemy np. zorzę polarną. Wielkość gwiazdowa – system liczb określający jasność danego obiektu na niebie. Wszechświat – ogół przestrzeni, która nas otacza – kosmos. Zbiór pojęć będzie aktualizowany. kw. 27, 2015 Niezbędnik raczkującego astronoma
Jaka jest definicja planety w Układzie Słonecznym? Planety Układu Słonecznego to według Międzynarodowej Unii Astronomicznej ciała niebieskie krążące wokół Słońca z masą wystarczającą dla własnej grawitacji, aby mogły przyjąć okrągły kształt, czyli formę równowagi statycznej.
obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Układ planetarny – planety i inne ciała niebieskie, krążące wokół centralnej gwiazdy lub układu gwiazd. System planetarny, w którym znajduje się Ziemia nosi nazwę Układu Słonecznego. Do 6 grudnia 2010 potwierdzono istnienie 424 pozasłonecznych systemów planetarnych (w tym 52 systemów wielokrotnych, czyli z więcej niż jedną planetą pozasłoneczną). Wykrywane pozasłoneczne Porównanie układu Epsilon Eridani z Układem Słonecznym układy planetarne znacznie różnią się od Układu Słonecznego, co po części może wynikać ze specyfiki metod ich wykrywania. Najłatwiej wykrywa się planety o dużej masie, silnie zaburzające ruch lub promieniowanie docierające z gwiazdy macierzystej, stąd na liście znanych planet najwięcej jest planet o masie rzędu masy Jowisza, znajdujących się na orbitach o stosunkowo małym promieniu (tak zwane gorące jowisze). Pierwszy pozasłoneczny układ planetarny został odkryty przez polskiego astronoma Aleksandra Wolszczana w 1992 roku wokół pulsara PSR 1257+12. Do dziś znane są tylko dwa układy, w których gwiazdą centralną jest pulsar.
Jest to ciało niebieskie, które krąży wokół głównej planety, a nie wokół gwiazdy. Jaka jest gwiazda Ziemi? Najbliższą Ziemi gwiazdą jest oczywiście Słońce, które znajduje się zaledwie 8 minut świetlnych od nas.
Poniżej znaj­duje się li­sta wszys­tkich zna­lezio­nych ha­seł krzy­żów­ko­wych pa­su­ją­cych do szu­ka­nego przez Cie­bie opisu. planety i inne ciała niebieskie, krążące wokół centralnej gwiazdy lub układu gwiazd (na 15 lit.) Zobacz też inne ha­sła do krzy­żó­wek po­do­bne kon­teks­to­wo do szu­ka­ne­go przez Cie­bie opisu: "PLANETY I INNE CIAŁA NIEBIESKIE, KRĄŻĄCE WOKÓŁ CENTRALNEJ GWIAZDY LUB UKŁADU GWIAZD". Zna­leź­liśmy ich w su­mie: RYCERZYK, OBLECH, RZĄD, JEDNOSTKA LEKSYKALNA, FILTR ELEKTROSTATYCZNY, KAZAN, PARCIAKI, RATYSZCZ, ODGAŁĘZIACZ, ZWIĄZEK PIERŚCIENIOWY, KOLOKWIUM, CZAPKA SPORTOWA, PARA UPORZĄDKOWANA, HELOWIEC, KOREGENT, OBSTRUKCJA PARLAMENTARNA, KOLORY PAŃSTWOWE, ADORACJA, OPALSKI, WCIĄGARKA, EPOKA INDUSTRIALNA, KINDŻAŁ, BARSZCZ, ZAGROŻENIE, MATURZYSTA, GAŁĘZIAK, JAWNOGRZESZNICA, LOGIKA NIEFREGOWSKA, BAT, DOMINANTA, KRWIOŻERCZOŚĆ, FUNKCJA, SŁOŃCE, TASIEMIEC UZBROJONY, CIASTO PIASKOWE, CZŁONECZEK, BEZUCZUCIOWOŚĆ, WYBRYK NATURY, SAKPALTO, FLANELA, MINY, LENIWKA, NUMER TAKTYCZNY, MECENAT, KONSYGNATARIUSZ, MNIEJSZE ZŁO, HARACZ, REŻIM, OBRÓT, BIG BAND, MIEJSCE, LAMPA LUTOWNICZA, MONTOWNIA, ŁĄCZNIK ZESPOŁOWY, MASKOWANIE, DOM HANDLOWY, PRZEDZIAŁ, CZAS PRZYSZŁY, FAKIR, LEK PRZECIWBÓLOWY, BĘBEN, KULCZYBA, METALIK, ŻARŁACZ GALAPAGOSKI, SIEĆ ENERGETYCZNA, ZNAJDA, DYSK KOMPAKTOWY, KANAŁ PRZERZUTOWY, GRUSZKA, ALGEBRA LINIOWA, PRZECIWSOBNOŚĆ, ENERGIA CIEPLNA, PLAKAT, PRÓBKA, EGRETA, MISIEK, KONSEKRACJA, KAPITUŁA GENERALNA, PIĘĆDZIESIĄTKA, NIPPONOZAUR, KROWIA WARGA, KOLCZATKA, ZACHŁYŚNIĘCIE, WIKTORIA, POGROMCA, WIATR, ANANKE, DZIAŁANIE ALGEBRAICZNE, POSZKODOWANA, AZJATYCKOŚĆ, POWIEŚĆ SCIENCE-FICTION, MANSZETA, ULGA, RAPORT, PODZBIÓR, PROTEZA, MIŃSZCZANIN, ZARYS, ARGUMENT, DANA, MIŁOŚĆ, WĘZEŁ, KRYSZTAŁ, PIĄTA WODA PO KISIELU, SCHEDA, PRĄTKI NIEGRUŹLICZE, LINIA PRZEMIANY, BACIK, POZWOLENIE NA BUDOWĘ, SELER WĘZŁOKWIATOWY, ODPOWIEDZIALNOŚĆ KONTRAKTOWA, ROZPUSZCZALNIK, ASEKURANT, SZCZECIOSZCZĘKIE, SUMAK, PINCETA, ŻARTOWNIŚ, MIKROSTRUKTURA, WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI, MONOPOLISTA, LITOWIEC, GÓRNICTWO OTWOROWE, ZAMIANA, ZANIECZYSZCZENIE, CZYNNIK CHŁODNICZY, MIEDZIONIKIEL, ANTYGWAŁTY, TARCZA, PODWIĘŹ, SĄD POLOWY, OPOZYCJA, KOMISJA, ZIELENICE WŁAŚCIWE, VADEMECUM, WIAROŁOMSTWO, AMNEZJA, KOSZ, IGLAK, SIATECZKA, PENDŻABSKI, KLEJNOT HERBOWY, POKRĘTKA, KLUCZ, JONIZACJA, ZIMNE NÓŻKI, OŚWIECICIEL, ZAGARNIĘCIE MIENIA, ROZGRZEWACZ, PANNUS, DZIRYT, PLAŻA, PASTEL, PAPIEROCH, POLEWACZKA, PĘTLICA, BATERIA AKUMULATOROWA, GALARETA, STONOGA MUROWA, OBRONA STREFOWA, PROJEKT, KASZA, MALUCH, WYPOWIEDŹ PROBLEMATYCZNA, IMPOTENCJA, CZESKI BŁĄD, CHOINKA, AGAMA, KOŃ LIDZBARSKO-WARMIŃSKI, PULSACJA, NIEWRAŻLIWOŚĆ, WIERCIPIĘTKA, KARP PO POLSKU, RÓWNOWAŻNIK CHEMICZNY, AUTOTEMATYCZNOŚĆ, REPUTACJA, NOMOKANON, POGOTOWIE OPIEKUŃCZE, GODET, JAD PSZCZELI, KARIN, PRZESŁANKA, CYBORG, OCHRONA PRZECIWPORAŻENIOWA PODSTAWOWA, PRZESZUKANIE, DOBA, ŚLEPA PRÓBA, PODATEK DOCHODOWY, WSPÓŁWŁASNOŚĆ ŁĄCZNA, RZĄD MNIEJSZOŚCIOWY, ŁUPEK DACHOWY, PRZEZIERNIK, WIĄZADŁO, SOCJALDEMOKRATA, SKALA, GOSPODARKA, POKREWIEŃSTWO, POWÓD, ŻYŁKA, SPRZĘŻENIE ZWROTNE, PUNKT KARNY, UNIESZKODLIWIANIE ODPADÓW, SZKARŁUPNIE, SYSTEM POWIERNICZY, OKTET, CIASNOŚĆ, HODOWLA PIERWOTNA, PŁOMYK, SIODEŁKOWCE, CUKIER, EPISTOŁA, PUNKT MOTORYCZNY, SAKRALIZACJA, KOZŁEK LEKARSKI, POJĘCIE LOGICZNE, OSAD, DEMONSTRACJA, BONANZA, REPRESOR, JEZIORO ZASTOISKOWE, SZKARŁUPIEŃ, STARTER, TEREN, ROZWÓJ ZARODKOWY, ZAĆMIENIE, SZMAT, CHORWACKOŚĆ, BYK, AKOMODACJA, PINGWINARIUM, TREPY, KOCZKODAN RUDY, NAŚLADOWNICTWO, LEK PRZECIWNOWOTWOROWY, TRANSLACJA, INTERTEKSTUALNOŚĆ POZORNA, KĄTNIK ŚCIENNY, BATERIA, CEL, JEZIORO DRUMLINOWE, FARMAKOKINETYKA, LICZEBNIK ZBIOROWY, STREFA HEMIPELAGICZNA, PRĘDKOŚĆ WZGLĘDNA, KORKI, MOCARSTWO, KOZAK, WZÓR CHEMICZNY, GALISYJKA, KRET, KATAPULTA, WYCIERACZKA, ZUPA, PARKINSONIZM, HEWELIUSZ, ZWIĄZEK POLICYKLICZNY, ZAGĘSZCZACZ, GROMADA GWIAZD, SZYLKRET, KRĄG KAMIENNY, KROSNO, LUJEK, ODEZWA, TRASA WYLOTOWA, BOKS GARAŻOWY, SMAKOŁYK, MANCA, REFORMATOR, ORGANIZM, PLEJADY, SKAŁA, ŻALE, PRZECIWUTLENIACZ, WYDZIAŁ, DERYWAT SYNCHRONICZNY, WEZYRAT, PRZEKLĘTNIK, OLIWA Z OLIWEK, RYT, PUDDING, POŁĄCZENIE CIERNE, DYSTYCH, STRONA TYTUŁOWA, ZWIĄZEK WIELOPIERŚCIENIOWY, PIEROGI, METAMERIA, SOK, WYLICZANKA, WINO, SKRZYDŁO, CNOTA KARDYNALNA, DUJKERY, SKRZYNIEC, PAS PLANETOID, GRAF PODSTAWOWY, FUS, CZUANDONGOCELUR, MATURA POMOSTOWA, DUROMER, ŁYK, SOLANKA. Ze względu na bar­dzo du­żą ilość róż­nych pa­su­ją­cych ha­seł z na­sze­go sło­wni­ka: - ogra­ni­czy­liśmy ich wy­świe­tla­nie do pier­wszych 300! nie pasuje? Szukaj po haśle Poniżej wpisz odga­dnię­te już li­te­ry - w miej­sce bra­ku­ją­cych li­ter, wpisz myśl­nik lub pod­kreśl­nik (czyli - lub _ ). Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nych przez Cie­bie li­ter. Im wię­cej li­ter po­dasz, tym do­kła­dniej­sze bę­dzie wy­szu­ki­wa­nie. Je­że­li w dłu­gim wy­ra­zie po­dasz ma­łą ilość od­ga­dnię­tych li­ter, mo­żesz otrzy­mać ogro­mnie du­żą ilość pa­su­ją­cych wy­ni­ków! się nie zgadza? Szukaj dalej Poniżej wpisz opis po­da­ny w krzy­żów­ce dla ha­sła, któ­re­go nie mo­żesz od­gad­nąć. Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nego przez Cie­bie opi­su. Postaraj się przepisać opis dokładnie tak jak w krzyżówce! Hasło do krzyżówek - podsumowanie Najlepiej pasującym hasłem do krzyżówki dla opisu: planety i inne ciała niebieskie, krążące wokół centralnej gwiazdy lub układu gwiazd, jest: Hasło krzyżówkowe do opisu: PLANETY I INNE CIAŁA NIEBIESKIE, KRĄŻĄCE WOKÓŁ CENTRALNEJ GWIAZDY LUB UKŁADU GWIAZD to: HasłoOpis hasła w krzyżówce UKŁAD PLANETARNY, planety i inne ciała niebieskie, krążące wokół centralnej gwiazdy lub układu gwiazd (na 15 lit.) Definicje krzyżówkowe UKŁAD PLANETARNY planety i inne ciała niebieskie, krążące wokół centralnej gwiazdy lub układu gwiazd (na 15 lit.). Oprócz PLANETY I INNE CIAŁA NIEBIESKIE, KRĄŻĄCE WOKÓŁ CENTRALNEJ GWIAZDY LUB UKŁADU GWIAZD inni sprawdzali również: jedna z konkurencji w podnoszeniu ciężarów , ... Fleming, pisarz , niedobór tlenu w środowisku , pojazd szynowy służący do przewozu osób, ładunków lub urządzeń w kolejowym transporcie lądowym , przedmiot, służący do przykrywania jakiegoś pojemnika, zakrywania otworu , negatywna strona czegoś , jezioro we Włoszech w Górach Albańskich, powierzchnia 1,67 km2, w starożytności ośrodek kultu Diany , rodzaj luksfery , niemiecki autobus , w chemii: symbol bromu , przeniesienie uprawnień administracji rządowej na rzecz samorządowej administracji miejskiej, w skutek czego część mienia ogólnonarodowego (państwowego) staje się własnością gmin , ekspert w dziedzinie romanistyki - nauki zajmującej się językami romańskimi i kulturą romańską, ze szczególnym uwzględnieniem języka i kultury francuskiej

Celem misji było sprawdzenie, na ile uderzenie w niewielkie ciało niebieskie zmieni jego kurs, gdyby zagrażało ono Ziemi. to niewielkie ciała niebieskie krążące wokół Słońca

Lista słów najlepiej pasujących do określenia "ciało niebieskie krążące wokół gwiazdy":PLANETAASTEROIDASATELITAKSIĘŻYCPLANETOIDAORBITAKOMETAUKŁADATMOSFERAMETEORJĄDROPLANETYAGENTNIEBOSFERAASTRONOMKWAZARFIRMAMENTGWIAZDKAASTROLOG
Jak nazywają się gwiazdy krążące wokół Słońca? ruch planet Dwa główne ruchy planetarne to: Ruch obrotowy: jest wykonywany przez planetę wokół własnej osi. Planeta Ziemia wykonuje ruch obrotowy trwający w przybliżeniu jeden dzień kalendarzowy. Ruch translacji: jest wykonywany przez planetę wokół Słońca.
Dla wkraczających hobbystycznie w astronomię dużym problemem jest przyswojenie sobie podstawowych pojęć, których używają najczęściej Userzy for astronomicznych. Czytając posty jako goście czy nowo zarejestrowani użytkownicy mają problemy ze zrozumieniem - O czym cholerka oni piszą... ? ? Translator czy słownik nie potrafi przetłumaczyć większości zwrotów czy poszczególnych wyrazów. Mam ,,pomysła" - jeśli wieczorem chmurwy, na forum temperatura neutralna, relacje z obserwacji przeczytane, fotki astro obejrzane - zróbmy coś dla adeptów, którzy kiedyś dzięki temu może rozpropagują astronomię amatorską na szersze kręgi ? Proponuję tak. Jeśli macie jakieś słowo na literkę G np. guide - rozwińcie go w 2 - 3 zdaniach .......... wklejcie swój rekord w nowym poście a ja dokleję go do leksykonu. Leksykon będzie nam się rozrastał No to co - pomożecie ??? Zapraszam do wspólnego tworzenia -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Leksykon pojęć astronomicznych. A Astronomia amatorska Hobby polegające na obserwacjach nieba i ciał niebieskich, w czasie których wykorzystywane są najczęściej mapy nieba, programy astronomiczne (symulatory, programy do obróbki zdjęć astronomicznych), gołe oko, lornetki, teleskopy, filtry optyczne i siatki dyfrakcyjne oraz rejestratory obrazu (kamery, aparaty fotograficzne). Mimo że amatorska astronomia nie skupia się na badaniach naukowych, to amatorzy często posługują się sprzętem niewiele ustępującym aparaturze wykorzystywanej przez profesjonalnych astronomów. Astro-amatorzy mają na swoim koncie wiele ważnych z punktu widzenia nauki osiągnięć, takich jak np. odkrycia nowych komet, planetoid i ich księżyców, supernowych itd. Monitorowanie zmienności gwiazd wykonywane przez liczną grupę amatorów często jest wykorzystywane w publikacjach naukowych. Wynikiem astronomicznego hobby są też odręcznie wykonywane rysunki, zdjęcia np. obiektów głębokiego nieba – publikowane w internecie lub podczas organizowanych spotkań – wykorzystywane do tworzenia kolekcji, kalendarzy astronomicznych itp. Amatorska astronomia skupia się najczęściej na obserwacjach nocnych, ale nie pomija też zjawisk dziennych takich jak zaćmienia czy plamy na Słońcu. Aberracja chromatyczna Wada optyczna powstająca w rezultacie różnego miejsca ogniskowania się promieni w zależności od długości ich fali. Powstaje w wyniku dyspersji szkła użytego do budowy soczewki ujawniającej się różnymi współczynnikami załamania fal uzależnionymi od ich długości. Specjalne zbudowane układy wielosoczewkowe w znacznym stopniu redukują tą wadę. Aberracja światła pozorna zmiana położenia obserwowanego obiektu astronomicznego spowodowana skończoną wartością prędkości światła oraz ruchem obserwatora (najczęściej związanego z Ziemią) w czasie, w którym promień światła pokonuje drogę od ciała niebieskiego do obserwatora. Adapter T-2 / montaż T Pierścień T-2 ring wykorzystywany do astrofotografii z aparatami typu SLR (jedno-obiektywowymi). Pierścień łączy bagnet korpusu aparatu z adapterem umieszczonym w wyciągu okularowym. Albedo Współczynnik odbicia (stosunek ilości światła odbijanego do ilości światła padającego) ciała nie świecącego własnym światłem (planety, księżyca). Analiza widmowa Badanie widm gwiazd, które pozwala na uzyskanie informacji o budowie chemicznej i warunkach fizycznych w atmosferze gwiazdy. Aphelium (Afelium) Punkt orbity, który jest najdalej od Słońca. Apertura Średnica głównego zwierciadła lub soczewek teleskopu. Apeks Kierunek w przestrzeni, w którym porusza się Słońce. Położony w gwiazdozbiorze Herkulesa. Apogeum Punkt na orbicie ciała okrążającego np. Ziemię (satelity naturalnego - Księżyc lub sztucznego), w którym jest ono najdalej od Ziemi. Asteroida Wielki skalisty lub lodowy obiekt. Większość asteroid orbituje dookoła Słońca w pasie asteroidowym pomiędzy Marsem a Jowiszem. Asteryzm Część danego gwiazdozbioru, która ma własną nazwę, nie zaliczana do którejkolwiek z 88 oficjalnych konstelacji. Gwiazdy tworzące asteryzm zwykle nie są w żaden sposób fizyczne powiązane, a ich pozorna bliskość jest jedynie wynikiem rzutowania na sferę niebieską z punktu odniesienia obserwatora na Ziemi (lub innego punktu odniesienia). Astrofizyka Dział astronomii zajmujący się teoretycznie oraz obserwacyjnie procesami fizycznymi oraz budową obiektów astronomicznych Prekursorem astrofizyki był J. Fraunhofer, który zbadał widmo optyczne Słońca, odkrywając w nim liczne linie absorpcyjne. Właściwa astrofizyka zaczęła się szybko rozwijać w drugiej połowie XIX w. dzięki odkryciu praw spektrometrii (1859, Kirchhoff). Atmosfera Gazowa powłoka planety, Księżyca lub zewnętrzna warstwa gwiazdy. Posiadają ją wszystkie planety oprócz Merkurego. Na ogół są nieprzezroczyste dla promieniowania widzialnego i całkowicie przesłaniają stałą powierzchnię planety. AU Średnia odległość Ziemi od Słońca - około 149,6 milionów kilometrów; używana do wyrażania wzajemnych odległości ciał w układach planetarnych. Azymut Kąt między punktem na horyzoncie, znajdującym się dokładnie pod obiektem na sferze niebieskiej, a punktem południa. B BaK4 Wysokiej jakości materiał szklany, wyprodukowany ze szkła barowo-potasowego. W porównaniu do szkła BK-7, szkło BaK4 jest trudniejsze w wytwarzaniu a zatem droższe. Instrumenty z soczewkami ze szkła BaK4 charakteryzują się lepszą rozdzielczością i korekcją kolorów. Biały karzeł Końcowe, supergęste stadium gwiazdy o masie mniejszej niż 1,4 masy Słońca. Większość materii takiej gwiazdy jest w stanie zdegenerowanym. Jest małą, bardzo gęstą gwiazdą stopniowo stygnącą. Powstaje przez skurczenie się gwiazdy małej masy po ustaniu reakcji termojądrowych w jej wnętrzu. Biegun Niebieski Punkt przebicia sfery niebieskiej przez prostą równoległą do osi obrotu planety lub księżyca. Każde obracające się ciało niebieskie ma swój biegun świata. BK-7 Rodzaj szkła odznaczający się dobrą charakterystyką transmisji, wytwarzany ze szkła borowo-potasowego. BK7 to standardowy materiał szklany powszechnie używany do produkcji dobrej optyki. Bolid Meteor znacznych rozmiarów, jasnością przewyższający planetę Wenus. Bozon Cząsteczka elementarna (bądź możliwa do wyodrębnienia cząstka złożona) o spinie całkowitym. Mezony, a także fotony i inne cząstki pośredniczące, ze względu na niektóre własności, można uważać za bozony np. jądra helu, czyli cząstki alfa i inne obiekty. Brązowy Karzeł Obiekt o tak małej masie - mniejszej niż 0,08 masy Słońca - że nie mogą w nim zachodzić reakcje termojądrowe. Takie obiekty słabo świecą, promieniując energię wydzielaną na skutek swej kontrakcji, powodowanej przez grawitację. C Cefeida Typ gwiazd zmiennych, w których zmiany jasności następują w wyniku okresowych pulsacji gwiazdy. Celownik Szukacz. Ciało niebieskie Sztuczne lub naturalne obiekty znajdujące się w przestrzeni kosmicznej. Czarna dziura Obiekt o masie tak zwartej, że nawet światło nie może się wydostać spod wpływu jego silnego pola grawitacyjnego. Z zewnątrz ciało takie będzie czarne. Prawdopodobnie niektóre masywne gwiazdy po wyczerpaniu swojego paliwa jądrowego zapadają się pod własnym ciężarem, tworząc czarną dziurę. Czas Greenwich Czas oparty na uśrednionym w zakresie roku ruchu obrotowym Ziemi. Punktem początkowym doby w tym systemie jest dolna kulminacja Słońca na południku 0 (Greenwich). Czas tłumienia Czas, jaki potrzebuje podstawa teleskopu, żeby stłumić zewnętrzne wibracje. Czerwony karzeł Mała gwiazda o niskiej temperaturze powierzchniowej i najniższej jasności wśród gwiazd ciągu głównego. Czerwony olbrzym Ogromna gwiazda o niewielkiej średniej gęstości i niskiej temperaturze powierzchniowej (stąd czerwona barwa gwiazdy). D Dec Skrót od „deklinacja”. Deklinacja (Dec) Oznaczana symbolem δ – jedna ze współrzędnych określających położenie ciała w obydwu układach równikowych: równonocnym i godzinnym. Definiujemy ją jako kąt pomiędzy kierunkiem poprowadzonym od obserwatora do obiektu a płaszczyzną równika niebieskiego. Obiekty położone na północnej półkuli nieba mają deklinację dodatnią (od 0 do 90°), a na południowej ujemną (od 0° do -90°). DS (DeepSky) Obiekty głębokiego nieba, w uproszczeniu wszystko co znajduje się poza naszym układem słonecznym Deszcz meteorytów Jednoczesny spadek na dany teren dużej liczby meteorytów, pochodzących z rozpadu większego meteoroidu w atmosferze. Droga Mleczna Nasza galaktyka, w której znajduje się Układ Słoneczny wraz Ziemią; widoczna na niebie jako jasna smuga, jej centrum znajduje się w konstelacji Strzelca. E Efemerydy Tablice zawierające obliczone położenia ciał niebieskich w różnych momentach, w tym i w przyszłości. Ekliptyka Płaszczyzna określana przez orbitę Ziemi dookoła Słońca. Większość planet w naszym układzie słonecznym pojawia się blisko płaszczyzny ekliptyki. Oś Ziemi jest nachylona o 23,5o od ekliptyki, co powoduje pojawienie się pór roku. EKSTYNCJA (atmosferyczna) Zjawisko zachodzące w atmosferze które polega na osłabieniu natężenia światła wszystkich obiektów astronomicznych, im niżej obiekt nad horyzontem tym jasność obiektu mniejsza. Elipsa Spłaszczone koło podobne do owalu, Ruch planet odbywa się po orbitach eliptycznych. Elongacja Dygresja ciała niebieskiego, odchylenie - jest to w przybliżeniu odległość kątowa pomiędzy środkiem tarczy Słońca a planetą na sferze niebieskiej. W praktyce jest to różnica długości ekliptycznych Słońca i planety. Można też określić ją jako przejście ciała niebieskiego przez punkt styczności równoleżnika niebieskiego z wertykałem. F Faza Księżyca i planet Określony kształt widocznej z Ziemi powierzchni Księżyca lub planety. Niektóre szczególne fazy noszą określone nazwy, np. nów, pierwsza kwadra, pełnia, trzecia kwadra. Fotografia ogniskowa Metoda wykonywania zdjęć astro, polegająca na przyłączeniu aparatu do wyciągu okularowego teleskopu. W metodzie tej teleskop spełnia funkcje obiektywu aparatu. Foton Cząstka elementarna przenosząca oddziaływanie elektromagnetyczne. Światło jest strumieniem fotonów. Fotosfera Widzialna, powierzchniowa warstwa gwiazdy (np. Słońca), emitująca fale elektromagnetyczne w postaci światła widzialnego. Od fotosfery zależy typ widmowy gwiazdy. G Galaktyka Duży, grawitacyjnie związany układ gwiazd, pyłu i gazu międzygwiazdowego oraz niewidocznej ciemnej materii. Typowa galaktyka zawiera od 107do 1012 gwiazd orbitujących wokół wspólnego środka masy. Oprócz pojedynczych gwiazd, galaktyki zawierają dużą liczbę układów gwiazd oraz różnego rodzaju mgławice. Galaktyka karłowata Typ galaktyk o małych rozmiarach, poniżej 2 kpc, i małej jasności absolutnej. Głębokie niebo (DSO) Obiekty niebieskie zlokalizowane poza Układem Słonecznym. Grawitacja Siła, z jaką Ziemia lub inne ciała niebieskie przyciągają przedmioty. Grawitacja utrzymuje planety na orbitach dookoła Słońca. Gromada kulista Bardzo rozległe skupisko gwiazd o charakterystycznym kulistym kształcie. Zawierają tysiące lub nawet miliony gwiazd. Są one widoczne w naszej galaktyce i w galaktykach sąsiednich. Gromada otwarta Luźne nagromadzenie gwiazd o niezdefiniowanym kształcie. Możemy wiele z nich zobaczyć na niebie. Dwie z nich, Hiady i Plejady, są łatwe do odnalezienia. Plejady są gwiazdami młodymi i resztka gazów pozostałych z pierwotnej mgławicy może być na nich nadal widoczna. Hiady są gromadą duża starszą. Gromady otwarte mogą zawierać od około dwunastu do wielu setek gwiazd. Gromada galaktyk Skupisko kilku, kilkunastu, kilkudziesięciu, lub kilkuset galaktyk, tworzących układ związany grawitacyjnie. Guiding Sterowanie, nadążne, wprowadzanie korekt położenia, śledzenie - montażu np. podczas sesji fotograficznej w stosunku do wybranych obiektów na niebie. Gwiazda Ciało niebieskie świecące własnym światłem pochodzącym z przemian jądrowych zachodzących w ich wnętrzu. Gwiazda Nowa Gwiazda zmienna wybuchowa, w której w wyniku gwałtownych przemian termojądrowych obserwuje się szybki i ogromny wzrost jasności, a następnie powolny powrót do pierwotnej jasności. Gwiazda Polarna Inaczej "Gwiazda Biegunowa", gwiazda widoczna najbliżej północnego bieguna niebieskiego. Obecnie jest nią najjaśniejsza gwiazda Małej Niedźwiedzicy. Gwiazdy podwójne Układy złożone z dwóch gwiazd krążących wokół wspólnego środka masy. Gwiazda zmienna Gwiazda zmieniająca swoją jasność w czasie. Gwiazdozbiór Grupa gwiazd na niebie, której nazwa jest związana z jej kształtem. Całe niebo podzielono na 88 gwiazdozbiorów. H Horyzont Maksymalna odległość, na jaką może spoglądać obserwator. W kosmologii horyzont odpowiada odległości, jaką przebyło światło od początku Wszechświata. Obiekty znajdujące się dalej pozostają dla nas niewidoczne, ponieważ ich światło nie zdążyło jeszcze do nas dotrzeć. I Iridium Stosunkowo małe satelity komunikacyjne. Mają około 4 metrów długości i 1 metra szerokości. Satelity te znajdują się na niskiej orbicie Ziemi i są częścią światowego systemu przenośnej komunikacji. Składała się on z 66 satelitów na 6 oddzielnych orbitach o wysokości 780 km. Pierwotnie miał posiadać 77 satelitów, a ponieważ pierwiastek chemiczny iryd ma liczbę atomową 77 stąd nazwa tego systemu. J Jasność Wielkość opisująca ilość energii wysyłanej przez obiekt astronomiczny w jednostce czasu, analogiczna do mocy żarówki. Jednostka astronomiczna Średni dystans pomiędzy Ziemią a Słońcem (ok. 150 milionów km) określany jest jako jedna jednostka astronomiczna. Jednostka parsek Jednostka odległości równej lat świetlnych oraz odległość, na której gwiazda mogłaby mieć paralaksę roczną równą 1 sekundy łuku. K Kolimacja Proces ustawienia optyki teleskopu. Koma W optyce jedna z aberracji optycznych czyli wad układów optycznych. Polega na tym, że wiązka promieni świetlnych wychodząca z punktu położonego poza osią optyczną tworzy po przejściu przez układ plamkę w kształcie przecinka lub komety. Komety Ciała niebieskie, które orbitują dookoła słońca składające się ze zamrożonego lodu, gazu i pyłu. Komety stają się widzialne, kiedy zbliżają się do Słońca. Koniunkcja Ustawienie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii. Kontrast Różnica pomiędzy dwoma skrajnie jasnymi obiektami. Księżyc Jedyny naturalny satelita Ziemi, zarazem jej najbliższy astronomiczny sąsiad i najjaśniejszy oprócz Słońca obiekt na niebie. Kula niebieska Twór geometryczny - sfera o dowolnym promieniu, w środku której znajduje się obserwator; pojęcie pomocne w określaniu kierunków do ciał niebieskich na niebie. Kulminacja Przejście ciała niebieskiego przez płaszczyznę południka (południk niebieski). W chwili kulminacji górnej (górowanie) ciało niebieskie osiąga największą wysokość, w chwili kulminacji dolnej (dołowanie) - najmniejszą. Kwazar Najbardziej odległy obiekt pozagalaktyczny, który jest centrum wysokoenergetycznej galaktyki. Odległość kwazarów jest tak wielka, że ich światło wyczerpało się, zanim została utworzona Ziemia. L Libracja Powolne wahania, rzeczywiste bądź pozorne, satelity obserwowanego z powierzchni ciała niebieskiego, które ten satelita okrąża. Zazwyczaj terminu tego używa się w odniesieniu do ruchów tarczy Księżyca względem Ziemi, odkrytych w 1637 r. przez Galileusza, które można porównać do chybotania się szalek wagi. Limb Skraj tarczy Słońca, Księżyca lub planety. LP (LightPollution) Zanieczyszczenie świetlne, w astronomii wizualnej oraz astrofotografii powoduje nałożenie sztucznego światła na światło pochodzące z poza atmosfery ziemskiej i skutkuje zmniejszeniem zakresu widoczności obiektów astronomicznych. M Magnitudo (Mag) Wielkość gwiazdowa - pozaukładowa jednostka miary stosowana do oznaczania jasności gwiazd i innych podobnych ciał niebieskich. Jednostką wielkości gwiazdowej jest magnitudo (oznaczenie m lub mag). Im wyższa wielkość przypisana gwieździe tym jest ona słabsza. Nieuzbrojonym okiem można zobaczyć tylko gwiazdy do około 6 mag. Maska Bahtinova Narzędzie do precyzyjnego, ręcznego ustawiania ostrości przy astrofotografii poprzez nałożenie jej na wlot tubusu teleskopu. Nazwa pochodzi od nazwiska wynalazcy Pavela Bahtinova. Mechanika nieba Dział astronomii zajmujący się ruchem ciał niebieskich zachodzącym pod wpływem wzajemnego oddziaływania grawitacyjnego. Zasadniczo w mechanice nieba stosuje się nierelatywistyczną teorię grawitacji. Meridiana Lokalny południk dzielący hemisferę na część wschodnią i zachodnią. Meridian flip Przejście montażu paralaktycznego przez lokalny południk (meridianę). Za każdym razem gdy montaż paralaktyczny przechodzi z zachodniej części nieba na wschodnią (i na odwrót) musi "pójść" na około. Zapobiega to sytuacji w której przeciwwagi znajdują się wyżej od teleskopu. Meteor Potocznie "spadająca gwiazda". Fragment komety lub planetoidy, który spadając na Ziemię świeci w wyniku tarcia o atmosferę. Meteoryt Meteoryt to część meteoru, która spadła na Ziemię. Duży meteoryt może być przyczyną powstania krateru. Mgławica planetarna Typ mgławicy, gdzie chmura gazu i pyłu powstała z zewnętrznych warstw gwiazdy. Minuta łuku Jednostka miary łuku odpowiadająca 1/60 stopnia. Minuta kątowa Jednostka miary kątowej równa 1/60 stopnia. Moc zbierania światła Im większa jest apertura systemu optycznego, tym słabsze obiekty mogą być obserwowane. Montaż azymutalny Sposób zamontowania (posadowienia) teleskopu, w którym teleskop obraca się wokół osi pionowej i poziomej. Jest to najprostsze technicznie rozwiązanie, ale w celu śledzenia ciała niebieskiego należy regulować ustawienie teleskopu w obu płaszczyznach. Montaż Dobsona Najprostszy, a jednocześnie najtańszy typ montażu teleskopu, bardzo dobrze sprawdza się przy obserwacjach wizualnych, większość dużych teleskopów newtona posiada ten typ montażu. Jest to montaż azymutalny. Montaż ekwatorialny (równikowy, paralaktyczny) Rodzaj montażu teleskopu posiadającego dwie prostopadłe do siebie osie obrotu. Oś godzinowa (biegunowa) wskazuje Biegun Północny i jest równoległa do osi Ziemi. Oś prostopadła do niej to oś deklinacji. Montaż ekwatorialny (EQ) dostarcza możliwość śledzenia obiektów niebieskich poprzez obracanie teleskopu tylko wokół osi godzinowej. W połączeniu z napędem silnikowym umożliwia wykonywanie zdjęć astro. N Nadir Punkt na sferze niebieskiej położony dokładnie naprzeciwko zenitu. Znajduje się prostopadle pod obserwatorem. Inaczej mówiąc: zenit antypodów. Napęd gwiazdowy Napęd silnikowy stosowany w teleskopach do śledzenia gwiazd podczas obrotu Ziemi. Napęd śledzenia Napęd śledzenia jest stosowany w montażach ekwatorialnych i wyrównuje ruch obrotowy Ziemi. Jest niezbędny dla astrofotografii. Nowa Nagły rozbłysk małej gwiazdy spowodowany zmianami w jej wnętrzu. O Obiekty Messiera Lista 110 obiektów głębokiego nieba. Po raz pierwszy skatalogowana przez francuskiego astronoma Charlesa Messiera Obłok Oorta Jest to dysk składający się z lodu, pyłu, gazów i planetoid obiegających Słońce w odległości 300 do 100 000 AU. Jest to odległość odpowiadająca 1000-krotnemu dystansowi między Słońcem a Plutonem lub ok. 1 rokowi świetlnemu. Podobnie jak pas Kipera, obłok Oorta jest pozostałością po formowaniu się Układu Słonecznego. Pochodzą z niego komety, a według niektórych teorii może pojawić się z niego zagrożenie dla Ziemi i innych planet. Odrośnik Rodzaj "przedłużki", element nakładany na przód tubusu w celu zmniejszenia naparowywania i skraplania się pary na elementach optycznych. Teoretycznie odrośnik jest w każdym teleskopie, jednak zazwyczaj jest za krótki. Aby odrośnik dobrze spełniał swoje przeznaczenie, powinien wystawać przed położenie obiektywu o co najmniej 1,5 razy więcej niż średnica obiektywu. Oznacza to, że refraktor stu milimetrowy powinien mieć odrośnik wystający o co najmniej 15 cm. Odrośnik może być z tworzywa sztucznego aluminium, karimaty itp. Offset Głębokości osadzenia i wycentrowania lustra wtórnego w tubusie. Ogniskowa Ogniskowa, odległość ogniskowa – odległość pomiędzy ogniskiem układu optycznego, a punktem głównym układu optycznego, np. odległość środka soczewki od punktu, w którym skupione zostaną promienie świetlne, które przed przejściem przez soczewkę biegły równolegle do jej osi. Ogniskową można określić zarówno dla soczewek i ich układów, jak i dla zwierciadeł. Okular Wymienialny element optyczny, który powiększa obraz z teleskopu i powoduje, że jest on widzialny dla oka. Najbardziej popularne rodzaje to: Kellnera, Ploessla, ortoskopowy. P Paralaktyczny Ekwatorialny, równikowy. Paralaksa Zjawisko pozornej zmiany położenia obiektu na sferze niebieskiej względem dalszych obiektów, wynikające ze zmiany miejsca obserwacji, spowodowanej przemieszczeniem się obserwatora. Parsek Jednostka odległości używana w astronomii. Oznaczana przez pc. 1 pc = roku świetlnego = 206265 = m Peryhelium Punkt na orbicie planety, w którym znajduje się ona najbliżej słońca. Planeta Ciało niebieskie krążące dookoła gwiazdy, obracające się wokół własnej osi i świecące światłem odbitym od gwiazd. Nazwa dla głównych obiektów układu słonecznego. Inne obiekty to księżyce, komety i asteroidy. Planeta karłowata Ciało niebieskie, które spełnia tylko kilka warunków definicji planety i nie może być zaliczone do planet głównych. Przykładem jest Pluton, który utracił status planety w 2006 r. po sympozjum Międzynarodowej Unii Astronomicznej w Pradze, podczas której zmieniono definicję planety. Planetoida Ciało niebieskie o średnicy mniejszej niż 1000 km, poruszające się wokół Słońca. Większość planetoid znajduje się w pasie planetoid między Marsem a Jowiszem. Podstawa altazymutalna Teleskop o podstawie altazymutalnej zazwyczaj musi obracać się dookoła obu osi jednocześnie, żeby podążać za zmianą położenia obiektów niebieskich spowodowanego ruchem obrotowym Ziemi. Dla niezbyt dużych teleskopów ten typ montażu jest w zupełności wystarczający. Wiele nowoczesnych amatorskich teleskopów posiada montaże altazymutalne, które są napędzane silnikiem i sterowane komputerowo. Precesja Jest to zjawisko przejawiające się wykonywaniem przez oś Ziemi ruchu po powierzchni bocznej stożka. W wyniku takiego ruchu oś ziemska kreśli na tle nieba okrąg. Zakreślenie pełnego okręgu trwa 26 tysięcy lat. Zjawisko to jest wywołane przez siły grawitacyjne Księżyca i Słońca. Prędkość gwiazdowa Pozorna prędkość obiektów niebieskich spowodowana ruchem obrotowym Ziemi. Punkt równonocy wiosennej Dwa dni w roku (21 marzec i 23 wrzesień) charakteryzują się tym, że dzień i noc mają taką długość. W te dni słońce przecina ekliptykę i równik niebieski. Protogwiazda Gwiazda, która jest dopiero na etapie tworzenia się. We wnętrzu protogwiazdy nie zachodzą żadne reakcje jądrowe. Pryzmat prostujący To jeden z użytecznych akcesoriów wyposażenia teleskopu. Umieszczony pomiędzy układem ogniskującym a okularem powoduje powstawanie obrazu nieodwróconego(ziemskiego). Wygodny w czasie prowadzenia obserwacji ziemskich. Przystosowanie do ciemności Szereg zmian w źrenicach obserwatora, które pozwalają dobrze widzieć w ciemności. Czas potrzebny na przystosowanie oczu do widzenia w ciemności wynosi około 20 minut. Pulsar Pulsar jest rodzajem gwiazdy neutronowej wyróżniającym się tym, że wysyła w regularnych, niewielkich odstępach czasu impulsy promieniowania radiowego. Powszechnie przyjętym mechanizmem tej emisji jest model "latarni morskiej". W modelu tym mamy na powierzchni gwiazdy jedną lub dwie bardzo gorące plamy wysyłające promieniowanie radiowe. Gdy taka plama zwraca się w kierunku obserwatora obserwuje on błysk promieniowania - podobnie do momentu gdy reflektor latarni morskiej świeci w naszym kierunku. R RA Skrót od rektascensja. Radioastronomia Dział astronomii zajmujący się badaniem za pomocą radioteleskopów promieniowania radiowego emitowanego przez różne obiekty astronomiczne: kwazary, galaktyki, materię międzygalaktyczną i międzygwiazdową, gwiazdy (w szczególności nowe, supernowe, pulsary), Słońce, planety Układu Słonecznego itp. Rektascensja (RA) Oznaczana jako α – jedna ze współrzędnych astronomicznych, określających położenie ciała niebieskiego na sferze niebieskiej w układzie współrzędnych astronomicznych zwanym układem równikowym równonocnym. Definiujemy ją jako kąt dwuścienny pomiędzy płaszczyzną koła godzinnego punktu równonocy wiosennej (rektascensja równa 0h) a płaszczyzną koła godzinnego obiektu. Rektascensję nalicza się w kierunku na wschód, zgodnym z rocznym ruchem Słońca. Przyjmuje ona wartości z zakresu od 0h do 24h. Rok świetlny Jednostka odległości stosowana w astronomii. To odległość jaką pokonuje światło w próżni w ciągu jednego roku juliańskiego (365,25 dnia) to 63241 oraz 0,3066 pc. Rozdzielczość Cecha instrumentu ujawniająca się w możliwości obserwacji obiektów o określonej odległości kątowej. Im większa jest zdolność rozdzielcza tym bliższe sobie punkty są obserwowane jako odrębne, a nie jako pojedynczy punkt. Rozmiar kątowy Wielkość kątowa, kąt widzenia obiektu - jest to kąt pomiędzy skrajnymi promieniami tworzącymi obraz tego obiektu, dobiegającymi do punktu, w którym znajduje się obserwator. Dla przykładu rozmiary kątowe księżyca to - > perygeum: 0°33'28" , apogeum: 0°29'55" S Satelita Ciało o małej masie w porównaniu do masy ciała, wokół którego biegnie na stabilnej orbicie; satelity dzieli się na naturalne (księżyce planet) i sztuczne (stworzone przez człowieka). Seeing W astronomii obserwacyjnej wielkość, która określa stabilność atmosfery i nie ma związku z przejrzystością powietrza. W zależności od tego, czy atmosfera jest spokojna, czy też turbulentna, można przez teleskop uzyskać albo stabilne obrazy obiektów niebieskich, albo nie dostrzec praktycznie żadnych szczegółów. Sekunda łuku Jednostka miary łuku odpowiadająca 1/60 minuty łuku. Siatka krzyżykowa Specjalne siatki stosowane w okularach i celownikach umożliwiające precyzyjne skierowanie teleskopu. Soczewki achromatyczne Soczewki składające się z dwóch lub trzech oddzielnych elementów powodujących podczas ustawiania ostrości ogniskowanie promieni o różnych długościach fal w jednym punkcie. Rezultatem jest znaczna redukcja aberracji chromatycznej. Soczewki Barlowa Soczewki umieszczone przed okularem teleskopu zwiększające długość ogniskowej i powiększenie. Stopień Jednostka miary kąta. W kole występuje 360 stopni. Każdy stopień jest dzielony na 60 minut. Światłosiła Światłosiła jest stosunkiem ogniskowej do średnicy teleskopu i wyraża się prostym wzorem: f=F/D gdzie f to światłosiła, F ogniskowa, a D średnica obiektywu/zwierciadła. Szukacz Mały teleskop o małym powiększeniu i dużym polu widzenia mocowany równolegle do głównego teleskopu. Ułatwia lokalizację obiektów niebieskich i kierowanie teleskopu. T Teleskop soczewkowy (refraktor) Teleskop, którego układ optyczny zbudowany jest z soczewek. Teleskop zwierciadlany (reflektor) Teleskop, którego układ optyczny zbudowany jest ze zwierciadeł. Terminator Linia oddzielająca część oświetloną ciała niebieskiego od części nieoświetlonej Tranzyt Przejście ciała niebieskiego przez południk lokalny. 2. przejście mniejszego kątowo ciała przed tarczą większego. Typ widmowy gwiazd Metoda klasyfikacji gwiazd na podstawie ich koloru, czyli temperatury powierzchni i linii absorpcyjnych w widmie. Kolejne typy widmowe to O (niebieskie, bardzo gorące gwiazdy), B, A, F, G, żółte, K i M (czerwone, zimne). U Układ horyzontalny (alt-azymutalny) Koło horyzontalne ma 360o. Zaczyna się od 0 o (północ). Pionowe koło zaczyna się od 0o (horyzont) do 90 o (zenit). Układ planetarny Zbiór planet i innych ciał niebieskich okrążających wspólne centrum masy. Układ Słoneczny Układ ciał niebieskich znajdujących się pod dominującym wpływem grawitacyjnym Słońca i związanych wspólnym pochodzeniem. W Warstwy optyki Specjalnie wykonane antyrefleksyjne powłoki soczewek i zwierciadeł poprawiające sprawność optyczną sprzętu. Współrzędne sfery niebieskiej Są to pary liczb (rektascensja i deklinacja) używane do zlokalizowania obiektów niebieskich. Są one podobne do długości i szerokości geograficznej na Ziemi. Położenie ciał na niebie określa się, podając deklinację powyżej lub poniżej równika niebieskiego oraz rektascensję względem Punktu Barana. Wszechświat Całość czasoprzestrzeni, w której istniejemy, razem z materią i energią w niej występującą. Wyciąg okularowy Urządzenie teleskopu, które powoduje punktowe ogniskowanie promieni światła. Zwykłe ma mechanizm zębatkowy. Wydajność kwantowa (Quantum efficiency) Wielkość określająca jaka ilość fotonów padających na detektor CCD zamieniana jest na sygnał wyjściowy (ile elektronów zostało wybitych przy danej ilości padających fotonów). Wysokość Wysokość obiektu niebieskiego ponad horyzontem, mierzona w stopniach. Ź Źrenica wyjściowa Parametr przyrządu optycznego, określający średnicę krążka światła wydostającego się z przyrządu i wpadającego do oka obserwatora. Ustalenie jego wartości polega na pomiarze lub obliczeniach - źrenica wyjściowa jest równa ilorazowi średnicy obiektywu do powiększenia przyrządu optycznego. Przeczytaj na forum o źrenicy wyjściowej Z Zakres powiększenia Powiększenia uzyskane dla okularu o najmniejszej ogniskowej i dla największej. Aby w pełni wykorzystać możliwości teleskopu i móc cieszyć się dobrymi obrazami wystarczy 5-6 okularów o różnych ogniskowych. Zwierciadło diagonalne/ pryzmat diagonalny (kątówka) Dodatkowe oprzyrządowanie teleskopu umożliwiające prowadzenie wygodnych obserwacji szczególnie w przypadku refraktorów. Bez dodatkowych akcesoriów obraz uzyskany w teleskopie jest obrazem odwróconym. Zwierciadła i pryzmaty diagonalne dają obraz wyprostowany w osi poziomej (góra-dół), lecz będący odbiciem lustrzanym względem osi pionowej. Znaczenie terminów zawartych w leksykonie na podstawie oraz opracowania oraz definicji własnych forumowiczów FA. m18Ubx.
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/222
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/271
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/254
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/207
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/176
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/223
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/333
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/286
  • hfa0fhvjhw.pages.dev/269

    • ciało niebieskie krążące wokół gwiazdy